Konstantin Aleksandowicz Westchiloff (Sankt Petersburg 1877 – Nowy Jork 1945) pochodził z petersburskiej rodziny mieszczańskiej. Studia artystyczne podjął w 1898 w pracowni Ilji Riepina w Akademii Sztuk Pięknych w Sankt Petersburgu, a ukończył je w 1904 uzyskując tytuł artysty za obraz Iwan Groźny po zdobyciu Kazania. W 1905 uzyskał stypendium Akademii i wyjechał za granicę. Po powrocie obrazy marynistyczne współpracował z Morskim Ministerstwem Rosji, malując obrazy przedstawiające morskie bitwy wojny rosyjsko-japońskiej. Nadal podróżował, m.in. do Włoch czy Egiptu. Malował sceny historyczne, obrazy rodzajowe, portrety i pejzaże, pokazując swe prace na różnych i licznych wystawach (w Rosji i m.in. w Royal Academy w Londynie w 1906 r.). Zajmował się scenografią teatralną. W roku 1922 wyjechał z Rosji na stałe – najpierw do Włoch, później do Francji i wreszcie – w 1935 – do Stanów Zjednoczonych. Na stałe zamieszkał w Nowym Jorku. Tu malował pejzaże amerykańskie - z wybrzeża, znad wodospadu Niagara oraz liczne pejzaże zimowe. W roku 1937 wystawę prac artysty zorganizowano w Chicago. Ponadto miał wystawę w Nowym Jorku. Swobodnie, „impresjonistycznie” malowane obrazy artysty – głównie pejzaże włoskie, nadmorskie, zimowe itp. – często pojawiają się na zachodnich aukcjach sztuki, ciesząc się dużym zainteresowaniem.