wymiary 51,5 x 79 cm (w świetle passe-partout)

sygn. l.d.: Henryk Weyssenhoff

Obraz jest akwarelową wersją najbardziej chyba znanego dzieła Weyssenhoffa z drogą wijącą się przez rozległą równinę pokrytą zaspami zmrożonego, skrzącego się w słońcu śniegu, z wysokimi ośnieżonymi stogami i – z jakby zagubioną w tym mroźnym pejzażu małą sylwetką człowieka z zaprzęgiem.

Motyw ten artysta powtarzał kilkakrotnie, wprowadzając niewielkie zmiany w kompozycji kolejnych obrazów, znanych jako Śnieg, Rojsty litewskie pod śniegiem, Stogi w śniegu czy Stogi pod śniegiem. Najwcześniejszy z nich – olejny obraz p.t. Śnieg z roku 1894 – prezentowany na wystawach międzynarodowych w Berlinie (1895) i w Paryżu (1900), gdzie nagrodzono go srebrnym medalem. W roku 1901 dzieło miało trafić do warszawskich zbiorów barona Leopolda Kronenberga i pojawiało się na warszawskich wystawach.

Katalog ostatniej warszawskiej wystawy prac Henryka Weyssenhoffa, urządzonej w roku 1998 w Starej Kordegardzie w Łazienkach, wymienia trzy podobne prace olejne, z których jedna znajduje się dziś w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu. Inna pojawiła się na aukcji w Agra-Art w roku 2004, teraz poznajemy następną, wyróżniającą się odrębną techniką akwareli.

Porównaj, m.in:
– Nasze ryciny, „Tygodnik Ilustrowany“...