Kajetan Kosiński (pseudonim Kajetan Łużan) po ukończeniu szkoły realnej we Lwowie wyjechał do Wiednia i w latach 1866-1869 studiował w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. W 1869 był w Monachium, a jesienią tegoż roku podjął pracę nauczyciela rysunków w szkole w Śniatyniu. Później uczył także w Drohobyczu i w Krakowie. Od 1877 był profesorem w Wyższej Szkole Realnej w Stryju, od 1893 pracował w Krakowie. Po przejściu w 1907 na emeryturę zamieszkał na stałe we Lwowie. Malował olejno i akwarelą, tworząc religijne obrazy dla kościołów, portrety, martwe natury, kwiaty, pejzaże i sceny rodzajowe (sanny, wesela, zaprzęgi), w których można dostrzec inspiracje twórczością Juliusza Kossaka czy Alfreda Wierusz-Kowalskiego. Wystawiał głównie w krakowskim i lwowskim TPSP, a w 1892 także w warszawskiej Zachęcie. Liczne prace artysty spłonęły podczas pożaru Stryja w roku 1887.