Antoni Brade (Warszawa 1887 – Świdnica 1973) - malarz, pejzażysta, marynista. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Miłosza Kotarbińskiego i Piusa Wielońskiego (1910-1914) oraz w Akademii Petersburskiej (1915). Odbył wędrówkę artystyczną po Chinach, Japonii, Indiach i Afryce. We Władywostoku miał swoją wystawę. Obrazy z tego czasu zaginęły w Kijowie w czasie Rewolucji Październikowej, W 1921 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Katowicach, a później, po II wojnie światowej, w Jaworze na Dolnym Śląsku i od roku 1951 w Świdnicy. Prowadził prywatną szkołę malarską. Malował w konwencji realistycznej, tworząc portrety, akty, martwe natury, kwiaty, pejzaże (m.in. z Gdańska i Podkarpacia), studia portretowe (górali i rybaków), a przede wszystkim obrazy o tematyce marynistycznej. Należał do grupy „Zachęta”, z którą wystawiał, także za granicą. Swoje prace obrazy prezentował również w TZSP (1929) i Klubie Marynistów w Warszawie (1935), w krakowskim TPSP (1938) i na Ogólnopolskiej Wystawie Marynistów w Warszawie (1964). Miał liczne wystawy indywidualne, m.in. we Władywostoku (1915), w Muzeum Miejskim w Wałbrzychu (1962) czy w ZPAP we Wrocławiu (1966).