Jakub (Jacques) Zucker (Radom 1900 – Nowy Jork 1981) dzieciństwo spędził w Palestynie. Uczył się w szkole sztuk pięknych „Becalel” w Jerozolimie. Po I wojnie światowej osiedlił się w Paryżu, gdzie kontynuował studia w Akadémie Julian, Akadémie de la Grande Chaumičre i Akadémie Colarossi. W roku 1922 wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Odtąd mieszkał na przemian w Nowym Jorku i Paryżu. Wiele podróżował, m.in. do Włoch Hiszpanii, Portugalii, Meksyku i Izraela. Lata II wojny światowej spędził w Stanach Zjednoczonych. W roku 1947 osiedlił się w Arcueil pod Paryżem. Od 1928 brał udział w paryskich Salon d’Automne i Salon des Tuileries. Wielokrotnie wystawiał też w Nowym Jorku. Malował pejzaże, portrety, martwe natury, kwiaty i sceny rodzajowe, inspirowane często folklorem żydowskim. Jego obrazy utrzymane są w typie ekspresjonistycznej odmiany malarstwa École de Paris, wywodzącej się ze sztuki artystów takich jak Marc Chagall, Chaim Soutine. Zucker  zajmował się także ilustratorstwem i dziennikarstwem, zamieszczając artykuły w pismach „L’Art Vivant” i „Esquire”.