Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
sygn. p.d.: JFałat | Bystra 917
na odwrocie:
– napisy tuszem wzdłuż górnej krawędzi: ze zbiorów Stanisława Niemyczka; ołówkiem po prawej: Straszewskiego 12;
– nalepka argentyńskiej firmy przewozowej (zielony nadruk): EXPRESO FURLONG | Soc. Anón. | [...]ergo 1347-67
Obraz należy łączyć z większym zespołem dzieł Fałata – obrazów z powtarzanymi motywami z Polesia, dokąd artysta – od lat 90. XIX w. – wielokrotnie jeździł i gdzie znajdował liczne tematy malarskie. Poleskie motywy powtarzały się w jego twórczości także i później; sam Fałat pisał o tym w pamiętnikach: Tymi latami studiów żyję bowiem do dziś dnia, przetrawiając i opracowując prawie wciąż na nowo niewyczerpane tematy – wrażenia z ukochanej krainy.
Prezentowany tu obraz jest takim właśnie studium – zapisem motywu i krajobrazu, błękitniejących cieni i nieba. Tzw. „ręcznikowy“ format i często stosowane przesunięcie głównego akcentu na jedną stronę, buduje i podkreśla głębię i przestrzenność krajobrazu, potęgę natury, wobec której człowiek zdaje się błahym i niewiele znaczącym elementem.
Julian Fałat:
Julian Fałat (Tuligłowy [okręg lwowski] 1853 - Bystra k. Bielska 1929) - malarz i pedagog - jeden z najwybitniejszych artystów polskich okresu przełomu XIX i XX wieku, członek polskich i europejskich stowarzyszeń twórczych oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, wielokrotnie odznaczany medalami na wystawach międzynarodowych. Studiował malarstwo u Władysława Łuszczkiewicza i Leona Dembowskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1868-71 i 1881) i w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba (1877-80). Po studiach spędził kilka miesięcy w Rzymie, w 1884 był w Paryżu i w Hiszpanii, a w 1885 odbył podróż morską dookoła świata. W 1886 podczas polowania u ks. Radziwiłłów w Nieświeżu poznał późniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II - dla którego następnie w latach 1886-95 pracował w Berlinie jako malarz nadworny. W latach 1894-96 współpracował z Wojciechem Kossakiem przy panoramie Berezyna. W 1895 został powołany na stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, w której gruntownie zreformował system nauczania, przekształcając tę uczelnię w nowoczesną Akademię Sztuk Pięknych (r.1900). Do roku 1910 był rektorem Akademii; po przejściu na emeryturę osiadł w miejscowości Bystra k. Bielska. Znakomity akwarelista, malował także olejno. We wcześniejszym okresie tworzył w konwencji realistycznej, z czasem rozjaśnił i wzbogacił paletę, a w akwarelach wprowadzał rozlewną plamę barwną. Zasłynął jako malarz scen myśliwskich rozgrywających się najczęściej w zimowej scenerii; malował też pejzaże, wiejskie sceny rodzajowe, portrety, widoki miejskie.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2019-06-16 | 24 | 35 000 zł | 51 000 zł | N/A PLN USD EUR |
