Michał Pociecha - malarz, akwarelista, rysownik, pedagog. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1869-75) u Jana Matejki i Władysława Łuszczkiewicza, a od roku 1875 w akademii monachijskiej u Ludwiga Löfftza. W trakcie studiów dwukrotnie został odznaczony medalami – za rysunki i inne prace akademickie. Powróciwszy do kraju zamieszkał w Krakowie, gdzie uczył rysunku w krakowskim seminarium żeńskim i gimnazjum Sobieskiego. Swoje prace wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (od 1875 roku), Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych oraz w Salonie Krywulta w Warszawie, a także w Wiedniu, Pradze i we Lwowie. Jego ulubioną techniką była akwarela, rzadziej posługiwał się techniką olejną, wykonywał też liczne rysunki węglem i kredką. Był przede wszystkim pejzażystą, ale malował także portrety i sceny historyczne. Był przede wszystkim pejzażystą, ale malował też sceny rodzajowe, portrety, architekturę. Prace artysty były wielokrotnie reprodukowane w czasopismach oraz na licznie wydawanych pocztówkach, które szeroko spopularyzowały twórczość artysty.