Max Band (Naujamiastis na Litwie 1900 - Hollywood 1974) – malarz, rzeźbiarz, krytyk sztuki – w latach 1920-1922 studiował w berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Willy Jackel’a. W 1923 wyjechał do Paryża, gdzie osiadł na stałe wchodząc w krąg artystów tzw. École de Paris. Fascynowała go sztuka Cézanne’a, poznał, m.in. twórczość Picassa. Brał udział w licznych wystawach (m.in. w Berlinie 1924, 1929, 1931; w Paryżu 1926-1939; Nowym Jorku 1927, 1930, 1934, 1948). W 1954 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, osiadł w Hollywood, pracował w University of Judaism w Los Angeles. Był członkiem honorowym California Art Club, należał do International Institute of Arts and Letters. W tych latach wielokrotnie prezentował swoje prace na indywidualnych wystawach, m.in. w Los Angeles, Chicago, Paryżu, Landau. Malował kompozycje figuralne, portrety, pejzaże i kwiaty. W jego obrazach o delikatnym, subtelnym kolorycie wyczuwalna jest wielka wrażliwość artysty, w portretach dążenie do pogłębionej psychologicznie charakterystyki modela. Jako rzeźbiarz tworzył przeważnie portrety, m.in. F.D. Roosevelta (1934) czy popiersie G. Washingtona, wykonane na zamówienie Białego Domu w roku 1961. Dzieła artysty znajdują się, m.in. w muzeach Berlina, Kowna, Nowego Jorku, Paryża, Jerozolimy, Los Angeles i Filadelfii.