Agra Art | Aukcje

Aukcja Sztuki Współczesnej - 21 czerwca 2020

Tadeusz Dominik, TRZY GRACJE, KONIEC LAT 80. XX W.
  • odwrocie


Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
TRZY GRACJE, KONIEC LAT 80. XX W.
Nr:
27429
Technika:
olej, płótno
Wymiary:
81 cm x 81 cm
Cena wywoławcza:
28 000 zł
Cena uzyskana:
-

IInformacje o dziele:

sygn. p.d.: Dominik

 

Pochodzenie:

Obraz pochodzi od rodziny artysty zamieszkałej w USA. W 2017 roku na aukcjach w Agra-Art sprzedawane były inne obrazy Tadeusza Dominika pochodzące z tej właśnie kolekcji.

 

Po początkowej fazie malarstwa figuratywnego (Macierzyństwo, 1955) Dominik odchodzi od form przedstawieniowych w stronę abstrakcyjnych. Głównym tematem jego twórczości staje się natura, której bogactwo kształtów i kolorów przekłada na abstrakcyjne znaki.

Prezentowany obraz ukazuje trzy kobiece akty zatopione w zieleni ogrodu i jest niezwykle rzadkim w dojrzałej twórczości Dominika przykładem malarstwa figuratywnego. W rozmowie ze Zbigniewem Taranienko tak artysta przedstawia zagadnienie obecności człowieka w swoim malarstwie: Wydaje mi się, że człowiek gdzieś w moim malarstwie jest. Myślę, że ci z Holendrów, którzy malowali pejzaż nie malując człowieka, tak samo malowali człowieka jak Rembrandt czy Brouwer. Malowanie otoczenia człowieka, to też pewne ukazywanie człowieka – nawet nie malując postaci, ujawnia się wtedy naszą, ludzką wiedzę o świecie. Obraz świata jest taki a nie inny, bo myśmy sobie taki świat stworzyli. I zawsze jest lustrzanym odbiciem człowieka – nie pokazującym go bezpośrednio, lecz poprzez jego widzenie świata.

Zbigniew Taranienko, Rozmowy o malarstwie, Warszawa...

więcej

Tadeusz Dominik:

Tadeusz Dominik (Szymanów 14 I 1928 - Warszawa 20 V 2014) studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie pod kierunkiem prof. J.Cybisa (1946-51, dyplom 1953). Od 1951 był pedagogiem na macierzystym Wydziale, początkowo jako asystent Cybisa. Od 1965 prowadził własną pracownię, w 1979 otrzymał tytuł profesora. W 1990 przeszedł na emeryturę. W czasie studiów oddziałały nań - za pośrednictwem osobowości i sztuki Cybisa - idee polskiego koloryzmu, które następnie twórczo i samodzielnie kontynuował. Początkowo tworzył obrazy figuratywne. Debiutował na słynnej wystawie w warszawskim Arsenale w 1955, gdzie zdobył nagrodę. W tym okresie obok malarstwa uprawiał drzeworyt, operujący szerokimi płaszczyznami bieli i czerni (drzeworyty wystawiał m.in. na Biennale w Wenecji w 1956). W drugiej poł. lat 50. zaczął malować obrazy abstrakcyjne, początkowo utrzymane w ekspresyjnej i spontanicznej stylistyce malarstwa informel. W latach 60. wzbogacił swe prace o efekty fakturowe. Niezmienną inspiracją była dla malarza natura, bogactwo i kolorystyka jej form. Pozostał jej wierny do dziś, poddając zmianom sam sposób malowania. Stopniowo rozjaśniał i wygładzał swe kompozycje, wprowadzając efekty dekoracyjne, jak rytmiczne powtórzenia form czy rodzaj malowanych „rastrów“, regularnie znaczących fragmenty kompozycji. Wśród wielu nagród otrzymał m.in. laur „Złotego Grona“ w Zielonej Górze w 1963, Grand Prix Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie w 1968, nagrodę im. George’a Rowney’a w Londynie w 1973 i Nagrodę im. Jana Cybisa w Warszawie w 1973. Równolegle z malarstwem zajmował się gobelinem, ceramiką, również grafiką komputerową.

Zmarł 20 maja 2014 w swoim domu pod Warszawą.

Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2020-06-21 102 28 000 zł - N/A PLN USD EUR