Julian Stańczak (Borownica 1928 – Seven Hills 2017) – polski malarz zamieszkały od lat 50. w Stanach Zjednoczonych, jeden z pionierów op-artu. Na życie artysty duży wpływ miało doświadczenie II wojny światowej – osadzenie w obozie pracy na Syberii i następnie, od 1942, pobyt w obozie dla uchodźców w Ugandzie. Styczność z afrykańską, pełną kolorów dżunglą odegrała decydującą rolę w jego twórczości - jej znakiem rozpoznawczym stał się eksperyment barwny i iluzja optyczna. W 1964 roku Donald Judd, recenzujący pierwszą indywidualną wystawę malarza w Martha Jackson Gallery w Nowym Jorku, użył terminu optical art na określenie zaprezentowanych tam obrazów. Wkrótce nazwa ta objęła cały nurt malarstwa we współczesnej sztuce, którego ojcem ogłoszono Juliana Stańczaka. W tym samym roku artysta uzyskał tytuł profesora na Cleveland Art Institute, gdzie nauczał przez blisko 40 lat. Długie lata współpracował też z nowojorską galerią Mitchell-Innes & Nash. Prace artysty znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych i publicznych, m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej MoMA w Nowym Jorku, Cleveland Institute of Art, czy The Metropolitan Museum of Art.