Franciszek Ruśkiewicz (Warszawa 1819 - Warszawa 1883) pracował jako urzędnik Banku Polskiego w Warszawie, ale jego pasją było malarstwo. Około 1840 uczył się u Aleksandra Kokulara w Warszawie, ale zasadniczo był samoukiem. Malował przede wszystkim pejzaże, które świadczą o jego częstych podróżach po kraju – odwiedzał okolice Krakowa, Sandomierza, Klimontowa, Ojcowa, jeździł w Pieniny i Tatry. W latach 1855-1867 pokazywał swoje obrazy na wystawach w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, a w latach 1860-1883 także w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Prace artysty znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie, w Muzeum Narodowym i Historycznym w Krakowie oraz w Muzeum we Włocławku.