Agra Art | Aukcje

Aukcja Sztuki Dawnej - 13 grudnia 2020

Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
DOBRY PASTERZ, LATA 20. XX W.
Nr:
28227
Technika:
brzost górski, snycerka
Wymiary:
47 cm x 12 cm
Cena wywoławcza:
35 000 zł
Cena uzyskana:
62 000 zł

IInformacje o dziele:

wymiary 47 x 12 x 10 cm

sygn. ryta na spodzie: PSPD [Państwowa Szkoła Przemysłu Drzewnego] wpisane w krzyżyk niespodziany

 

Szkoła Zakopiańska to jedno z najbardziej znaczących zjawisk w rzeźbie polskiej XX w. Pojęcie to odnosi się zarówno do działającego tu ośrodka edukacji, jak i ukształtowanej konwencji artystycznej, łączącej rodzimą tradycję z osiągnięciami pierwszej polskiej awangardy.

Oferowana rzeźba pochodzi z najlepszego okresu w dziejach szkoły. W czasie, kiedy jej dyrektorami byli Karol Stryjeński, zaś później Wojciech Brzega, tworzono prace ciekawe pod względem formalnym, na najwyższym poziomie artystycznym.

 

Rzeźba reprodukownana i wzmiankowana w:

– Joanna Hübner-Wojciechowska, Sztuka skalnego Podhala. Poradnik dla kolekcjonerów, Warszawa 2019, s. 122.

SZKOŁA ZAKOPIAŃSKA:

SZKOŁA ZAKOPIAŃSKA - zjawisko inspiracji podhalańskich w sztuce. Sama szkoła powstała w stolicy Tatr i składała się z artystów południowego rejonu polski. Głównym ośrodkiem nurtu była zakopiańska szkoła przemysłu drzewnego, której początki wyznaczyło towarzystwo tatrzańskie, zakładając w 1876 roku szkołę snycerską. Szkoła kładła nacisk na powielanie tradycyjnych wzorców, głównym materiałem było oczywiście drewno. Szkoła zakopiańska, kojarzona z nazwiskami Karola Stryjeńskiego i Antoniego Kenara oraz ich uczniów, to nurt przede wszystkim rzeźbiarski charakteryzujący się zestawianiem płaszczyzn pod różnymi kątami, zamykaniem kompozycji w figurach geometrycznych oraz silnym światłocieniem.

 

Program „odrzucił akademickie kopiowanie klasycznych wzorów, kładąc nacisk na rozwój indywidualnych zdolności wychowanków. W drewnianych rzeźbach jego uczniów - m.in. Antoniego Kenara i Marina Wnuka - doszukać się można wpływu kubizmu i formizmu, a zarazem inspiracji sztuką ludową Podhala. Te zwarte, poddane kubizująco-geometrycznej syntezie rzeźby są charakterystycznymi przykładami stylu polskiej sztuki dekoracyjnej lat dwudziestych, który triumfował na wystawie paryskiej w 1925 roku. Prowadzona przez Stryjeńskiego "szkoła drzewna" otrzymała tam dwie główne nagrody - za metody nauczania i za drzeworyty - oraz złoty medal w dziedzinie rzeźby" (Janusz Antos, [Karol Stryjeński] Narodowe art. deco, [w:] Rzeczy niepospolite, Kraków 2013, s. 69).  

Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2020-12-13 54 35 000 zł 62 000 zł N/A PLN USD EUR