Agra Art | Aukcje

Aukcja Sztuki Współczesnej - 21 marca 2021

Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
RELIEF WOLNOSTOJĄCY BIAŁY, 1961
Nr:
28599
Technika:
olej, drewno, pleksiglas
Wymiary:
59 cm x 33.2 cm
Cena wywoławcza:
24 000 zł
Cena uzyskana:
-

IInformacje o dziele:

sygn. na pleksiglasie l.d.: 38/100, p.d.: H. Stażewski 1961

 

W 1961 roku Henryk Stażewski kontynuuje pracę nad seriami reliefów. Powstają wówczas także reliefy dwustronne (z użyciem przezroczystego pleksiglasu jako podłoża). Stażewski tak pisał o swoich pracach powstałych w tym czasie:

W ostatnich latach zainteresowania moje poszły w kierunku sztuki przestrzennej, zrywając z płaskim obrazem zespolonym ze ścianą; przechodzę do trójwymiarowego reliefu na płaszczyźnie lub dwustronnego reliefu umieszczonego w przestrzeni. Tego rodzaju plastyka jest zatarciem granicy między malarstwem a rzeźbą. (...) Przestaje istnieć zagadnienie formy, pojawia się problem stosunków, proporcji i konstrukcji.

Henryk Stażewski. Ekonomia myślenia i postrzegania, s. 359-360

 

Henryk Stażewski – jeden z najwybitniejszych twórców polskiej awangardy, nestor polskiej abstrakcji, współtwórca legendarnej Galerii Foksal, mentor i przyjaciel wszystkich najważniejszych artystów pierwszej i drugiej połowy XX wieku. Jego twórczość, a nade wszystkim jego charyzma i barwna osobowość, odcisnęły trwałe, niezatarte piętno na wszystkich najważniejszych zjawiskach polskiej sztuki powojennej.

 

Odmawiając nadania tytułu swojej pracy, Stażewski podkreśla jej czystą fizyczność i materialność, a co za tym idzie – poza narracyjny...

więcej

Henryk Stażewski:

Henryk Stażewski (Warszawa 9 I 1894 - Warszawa 10 VI 1988) studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1913-1920. W początkach kariery malował martwe natury. Przejściowo wystawiał z ugrupowaniem „Formiści” (1922). Wziął też udział w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie w 1923. O tego czasu tworzył pod wpływem konstruktywizmu. Obok kompozycji malarskich trudnił się grafiką książkową, projektował wnętrza, sprzęty, a także scenografie – były to w większości prace teoretyczne i studyjne. Polskie i międzyna-rodowe ugrupowania awangardy, z którymi wystawiał i współpracował jako publicysta, to kolejno: „Blok” (1924-1926), „Praesens” (1926-1930), „Cercle et Carré” (1929-1931), „Abstraction-Création” (1931-1939), „a. r.” (1932-1939). Należał też do Koła Artystów Grafików Reklamowych (1933-1939). W 1930 był współorganizatorem zbiórki dzieł artystów międzynarodowej awangardy przeznaczonych dla muzeum łódzkiego (obecnie w Muzeum Sztuki w Łodzi). Po II wojnie mieszkał i działał w Warszawie. W latach 40. i 50. podejmował próby dostosowania się do postulatów sztuki figuratywnej. Z tego okresu pochodzą rysunkowe i malarskie kompozycje o tematyce pracy, budowy, a także projekty monumentalne. Po 1956, uznawany powszechnie za patrona polskiej awangardy, uprawiał już wyłącznie abstrakcję o konstruktywistycznym rodowodzie. Tworzył cykle prac, będących studiami płaszczyzn, linii, kolorów w różnych układach względem siebie. Przy pozorach chłodnej perfekcji umiał nasycić je emocją bezpośredniego dotknięcia, śladu ręki. Obok malarstwa i form pochodnych, jak collages, reliefy, multiple, tworzył formy przestrzenne i grafikę (autoryzował serigraficzne repliki swoich prac). Był laureatem wielu nagród i odznaczeń krajowych i zagranicznych, w tym Nagrody Herdera, Wiedeń 1972.

Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2021-03-21 104 24 000 zł - N/A PLN USD EUR