IInformacje o dziele:
sygn. p.d.: MITORAJ
na odwr. d.: D 856/1000 HC
Rzeźba reprodukowana:
– Igor Mitoraj. Sculpture, [wyd.] Art-Objet, Paris 1988, s. 139.
Rzeźby Asklepios i Perseusz są odlane w brązie cynowym – najpopularniejszym od czasów starożytnych szlachetnym stopie, w którym odlewano rzeźby. Mitoraj dla swych kompozycji wybrał brąz składający się w 85% z miedzi, 5% cyny, 5% ołowiu i 5% cynku. Figury wykonano w tradycyjnej technice odlewu piaskowego. Polega ona na wykonaniu formy odlewniczej przez odciśnięcie modelu w skrzynce formierskiej wypełnionej mułkiem formierskim, do której wlewa się płynny metal. Dla każdego odlewu każdorazowo wykonywana jest nowa forma. Odpowiednie zaprojektowanie formy, z systemem wlewów i kanałów odprowadzających gazy, umiejętne zalewanie formy metalem, zaś później wykończenie surowego odlewu – wymaga znakomitej znajomości rzemiosła. Stąd tradycyjnie, odlewanie rzeźb ich twórcy powierzali zazwyczaj biegłym w tej sztuce odlewnikom. Sami zaś nadzorowali ich wykończenie, niekiedy nakładali patynę, lecz czasem w ogóle nie brali udziału w procesie realizacji dzieła.
Podobnie jak skład stopu, z jakiego wykonane zostały rzeźby, Mitoraj nieprzypadkowo wybrał zieloną patynę. Nawiązuje ona do szlachetnej patyny vert antique, jaką pokryte były antyczne brązy odkrywane w XV...
Igor Mitoraj:
Igor Mitoraj (ur. Oederan, Niemcy 26 III 1944, Paryż, 06 X 2014) ukończył liceum plastyczne w Bielsku-Białej, następnie studiował malarstwo w ASP w Krakowie, m.in. u Tadeusza Kantora (1967-1968). W 1968 wyjechał z Polski. Przez kolejne dwa lata kontynuował studia w Ecole Nationale des Beaux-Arts w Paryżu. W połowie lat 70. poświęcił się rzeźbie, tworząc zrazu kameralne głowy, torsy itp. w charakterystycznych zawojach czy bandażach. Pokazał je na pierwszej wystawie indywidualnej w 1976 w Paryżu, która przyniosła mu sukces u publiczności i marszandów. Dalsze lata swej kariery artysta dzieli między Paryż i okolice Carrary we Włoszech. Pracuje w klasycznych technikach (rzeźba w kamieniu i brązie), tworząc zarówno rzeźbę kameralną, jak monumentalną. W swej sztuce odwołuje się do tradycji antyku, traktując jego spuściznę jako relikty złotego wieku kultury i wiecznotrwałe wzory. Wyrazem tej świadomości jest nie tylko wybór rzeźby jako głównego środka wyrazu (poza nią artysta wykonuje tylko rysunki), ale też nawiązywanie do kanonu piękna i dążenie do harmonii w tematyce i opracowaniu rzeźb, wreszcie - dbałość o warsztat i czysto techniczną doskonałość prac. Artystę, znanego i cenionego za granicą, w Polsce przypomniała wystawa „Jesteśmy“ w 1990, po której przyszły dalsze prezentacje indywidualne i na wystawach zbiorowych, jak „Ars Erotica“ w warszawskim i „To lubię“ w krakowskim Muzeum Narodowym (1994 i 1996).
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2021-03-21 | 130 | 30 000 zł | 55 000 zł | N/A PLN USD EUR |