brąz odlewany, patynowany, dł. 32,9 cm, szer. 5,7 cm, gł. 1,3 cm

sygn. na ostrzu: E. Wittig

stan zachowania: ślady napraw przy nasadzie ostrza

Literatura:

- Szczęsny Rutkowski, Edward Wittig, Warszawa 1925, s. 16.

- Władysław Kozicki, Edward Wittig. Rozwój i twórczość, Warszawa 1932, s. 17.

Zaprojektowany w roku 1898 nóż do rozcinania papieru „w formie nimfy siedzącej na dużem stylizowanem pawiem piórze”, wymieniany jest w monografiach artysty jako jedna z jego najwcześniejszych prac. Dwa inne egzemplarze według tego modelu znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie (dar z roku 1911) oraz Muzeum Mazowieckiego w Płocku (z datą 1903).

Władysław Kozicki pisze, że Wittig przed wstąpieniem do wiedeńskiej Akademii musiał podjąć pracę zarobkową: „nauczył się rytowania metali i zdobił w ten sposób rozmaite drobne przedmioty użytkowe”. Dzięki nabytej praktyce rzemieślniczej artysta posiadł cenne w profesji rzeźbiarza umiejętności: „Jak wiadomo – pisze Kozicki – są w naszych czasach rzeźbiarze o talencie nawet bardzo wielkim, którzy uważają pracę swą za skończoną, gdy ulepią model w glinie. Resztę powierzają w zupełności rękom robotników, odlewaczy i kamieniarzy. Tych artystów nazywał Wittig zawsze z pewnem słusznem lekceważeniem...