František Šimon Tavík (Železnice 1877 – Praga 1942) czeski malarz, rytownik i drzeworytnik. Urodzony jako František Šimon, później dodatkowo przyjął nazwisko panieńskie matki - Tavík. Swoje dzieła podpisywał T. F. Šimon. Jako student Akademii Sztuk Pięknych w Pradze, otrzymał stypendium dzięki któremu wyjechał do Włoch, Belgii, Anglii i Francji. Swoją pierwszą indywidualną wystawę miał w Pradze w 1905 r. a paryską w 1906 r. Po latach 1904–1914 spędzonych w Paryżu, Šimon wrócił do Pragi. W 1917 r. został członkiem-założycielem Stowarzyszenia Grafików Czeskich Hollar, któremu później przewodniczył. W latach 1926-1927 opłynął świat dookołą, wypływając z Cherbourga we wrześniu 1926 roku i podróżując przez USA, przekraczając nowo wybudowany Kanał Panamski, aby popłynąć Pacyfikiem na Daleki Wschód, a następnie z powrotem do Europy przez Cejlon i Bliski Wschód. W 1928 r. został profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Pradze. Pejzaże z licznych podróży artysty m.in. do Nowego Jorku, Londynu, Holandii, Hiszpanii, Maroka, Cejlonu (obecnie Sri Lanka), Indii i Japonii pojawiają się w jego pracach. Wiele z jego najbardziej znanych dzieł przedstawia Pragę, Nowy Jork i Paryż, ale także portrety i autoportrety oraz pejzaże czeskiej i słowackiej wsi. Na styl Šimona duży wpływ wywarli francuscy impresjoniści, a być może za ich pośrednictwem również japońskie techniki graficzne, w szczególności kolorowe akwatinty i akwaforty. Šimon był także mistrzem mezzotinty. NIsetety wykonał niewiele odbitek w tym trudnym medium, w większości były to kobiece akty w subtelnych odcieniach czerni.