Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
sygn. l.d.: IgnWitkiewicz 1931 XI; p.d.: NTI P | (T.B)
Witkacy uważał, że wykonanie portretu dziecięcego jako „czystego typu B jest niemożliwe z powodu ich ruchliwości“ i na ogół kwalifikował je do kategorii mieszanej B + E. Czasami jednak trafiał się model wyjątkowo grzeczny, który potrafił usiedzieć nieruchomo dłuższy czas i można go było potraktować na równi z dorosłymi.
Najwyraźniej takim spokojnym dzieckiem był Krzyś Gross (fot. obok), co prawdopodobnie jest też przyczyną, że na portrecie wygląda na starszego niż wynika to z przekazanej przez rodzinę sportretowanego fotografii. Krzysztof Gross, w czasie tworzenia portretu, miał zaledwie trzy lata. Dziecko ma nienaturalnie powiększone oczy nieruchomo wpatrzone w widza, co jest charakterystycznym chwytem artystycznym Witkacego, dzięki któremu osiągał specyficzną ekspresję. Typowe dla portretów dziecięcych są pozostałe elementy – podłużny półmisek z owocami na stole, za którym posadzony został chłopczyk, oraz tło z nieregularną jasną aureolą wokół głowy dziecka. Dodatkowe adnotacje na portrecie oznaczają, że artysta nie pił alkoholu (NTI ), ale palił papierosy (P).
Rodzice Krzysia – lekarz z legionową przeszłością i pianistka – należeli do zakopiańskiej elity towarzyskiej, która chętnie zamawiała portrety u Witkacego....
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2021-06-13 | 52 | 100 000 zł | 142 000 zł | N/A PLN USD EUR |
