Irena Zmarzlińska-Dzisiewska (ur. Tarnów, 1908 ) - od początku lat 20. związana z Poznaniem, gdzie studiowała grafikę w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego pod kierunkiem Jana Wronieckiego i Karola Mondrala (1927-1932). W 1931 odbyła w grupie przyjaciół pieszą wyprawę artystyczną po Ukrainie – od Lwowa wzdłuż Dniestru. Z podróży tej przywiozła motywy swych wczesnych grafik – widoki drewnianej architektury cerkiewnej. Studia kontynuowała w ASP w Warszawie w pracowni malarstwa Mieczysława Kotarbińskiego (1932-1939). Lata okupacji spędziła w Warszawie i okolicach. Po 1945 wróciła do Poznania, gdzie wstąpiła do Związku Polskich Artystów Plastyków i włączyła się w życie artystyczne miejscowego środowiska. Należała do grupy „Kolektyw 9” w Poznaniu (1953-1955), była członkiem Stowarzyszenia Marynistów Polskich – Oddział w Poznaniu. W latach 60. prowadziła Galerię ZPAP „ARPO” (w siedzibie BWA). Wystawiała głównie malarstwo i rysunek, sporadycznie grafikę.