Fernando de Szyszlo – peruwiański malarz, rzeźbiarz i grafik. Syn Peruwianki i polskiego geografa, wybitnego podróżnika, konsula polskiego w Peru w latach 1918-1939, Witolda Szyszły. W 1943 roku rozpoczął studia w Instytucie Architektury im. Niepokalanej Marii Panny, rok później naukę malarstwa w Szkole Sztuk Plastycznych na Uniwersytecie Katolickim w Limie.

Po ukończeniu studiów w 1948 roku podróżował do Europy, gdzie studiował dzieła mistrzów: Rembrandta, Tycjana i Tintoretta oraz zapoznał się z nowymi prądami w sztuce: kubizmem, surrealizmem, abstrakcją i informelem. W Paryżu poznał, m.in. Octavio Paza i André Bretona; był członkiem grupy południowoamerykańskich emigrantów – artystów i pisarzy, stawiających sobie za cel łączenie współczesnych nurtów artystycznych z poszanowaniem i dążeniem do zachowania latynoskiej tożsamość kulturowej. W 1955 wrócił do Peru. Był profesorem na Uniwersytecie Katolickim w Limie, wykładał także na Uniwersytetach Cornell i Yale; był doradcą rządu USA ds. sztuk wizualnych.

Charakterystycznymi cechami malarstwa Szyszly były liryczna kolorystyka, stosowanie efektów fakturalnych i mistrzowskie posługiwanie się światłocieniem. Łączył motywy czerpane ze starożytnych – głównie prekolumbijskich – kultur z nowoczesnym językiem artystycznym.

Od czasu swojej pierwszej wystawy indywidualnej w Limie w 1947 r. Szyszlo miał ponad 100 wystaw indywidualnych w muzeach i galeriach w Ameryce Łacińskiej, Europie i Stanach Zjednoczonych oraz uczestniczył w prestiżowych międzynarodowych biennale w Sao Paulo i Wenecji. Jego prace są prezentowane w wielu publicznych i prywatnych kolekcjach na całym świecie (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku; Solomon R. Guggenheim Museum, Nowy Jork; Anita Shapolsky Gallery, Nowy Jork; Museum of Fine Arts, Houston; Muzeum Sztuki Ameryk, Waszyngton, D.C.; Muzeum Sztuki w Limie (Peru); Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Sao Paulo, Brazylia.