sygn. l.d.: Władysław Wankie 1900

Na odwrocie na dolnej listwie ramy nalepka z Muzeum Narodowego w Poznaniu (druk): Władysław Wankie | Za murem cmentarnym, 1888 [sic!] | własność prywatna, Sosnowiec | MNP – nr prot.: 53/7278\2010 | Wystawa „Dzieje pracowni“; Poznań; obok nalepka zakładu ramiarskiego w Poznaniu.

Tak o malarstwie Władysława Wankiego pisał w 1909 roku Mieczysław Sterling w „Przeglądzie Krytyki Artystycznej i Literackiej“: ...Jego obrazy – to ciche pieśni jesienne, smutne fantazye barda tęsknoty, to wizye pejzażowe, przejmujące nas tem uczuciem, jakie przepełnia nas, gdy na samotnej drodze zagłębiamy się w las jesienny i upajamy jego barwami... (...) Lecz o wartości jego obrazów wiele stanowi także ich malarskość, istotny probież oceny każdego dzieła malarskiego. Bo Wanke należy do tych pejzażystów, dla których linija zanikła w pejzażu, a pozostała barwa. Kształty istnieją w jego obrazach jedynie jako skojarzenie plam barwnych, wyodrębniających się nie przez swoją formę zasadniczą, lecz przez kolor. [Mieczysław Sterling, Ballady jesienne Wankego, [w:] „Przegląd Krytyki Artystycznej i Literackiej“, Warszawa 8 V 1909, nr 8, s. 8-9.]

Obraz wystawiany i reprodukowany w:

– A. Krypczyk, Nastroje natury. Pejzaż w twórczości polskich monachijczyków w II połowie...