Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
sygn. l.d.: Jul Fałat | Krakow 1882
Na odwrocie naklejona kartka maszynopisu, widoczna w tzw. „okienku“, z orzeczeniem dr. Kazimierza Buczkowskiego z maja 1953 roku, potwierdzającym autentyczność obrazu; poniżej zarówno na tekturze, jaki i dolnej listwie ramy numer depozytowy Muzeum Śląskiego w Katowicach (ołówek): MŚK/dep/1728 Sz Md.
Bibliografia:
– „Sztuki Piękne, Miesięcznik poświęcony architekturze, zdobnictwu, malarstwu, rzeźbie, grafice“, pod red. prof. Wł. Jarockiego, Kraków-Warszawa 1934, R. 10, il. s. 432 [Wł. prof. dr. W. Łepkowskiego, Kraków];
– J. Malinowski, Julian Fałat, Warszawa 1985, s. 20, il. 13;
– J. Malinowski, Julian Fałat, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, s. 17.
Prezentowany obraz jest znakomitym przykładem dojrzałej i innowacyjnej, jak na owe czasy, twórczości akwarelowej Juliana Fałata. W tym miejscu należałoby przybliżyć trudną drogę, jaką artysta przeszedł, by dojść do maestrii, jaką możemy zaobserwować w naszym dziele.
Jakkolwiek nęciły – jak każdego adepta malarstwa – farby olejne, to jednak zmuszeni byliśmy obydwaj [Julian Fałat i Stanisław Tondos] posługiwać się akwarelami, jako bardzo tanimi. [...] Wiktor Gomulicki, oceniając później moje prace, napisał,...
Julian Fałat:
Julian Fałat (Tuligłowy [okręg lwowski] 1853 - Bystra k. Bielska 1929) - malarz i pedagog - jeden z najwybitniejszych artystów polskich okresu przełomu XIX i XX wieku, członek polskich i europejskich stowarzyszeń twórczych oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, wielokrotnie odznaczany medalami na wystawach międzynarodowych. Studiował malarstwo u Władysława Łuszczkiewicza i Leona Dembowskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1868-71 i 1881) i w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba (1877-80). Po studiach spędził kilka miesięcy w Rzymie, w 1884 był w Paryżu i w Hiszpanii, a w 1885 odbył podróż morską dookoła świata. W 1886 podczas polowania u ks. Radziwiłłów w Nieświeżu poznał późniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II - dla którego następnie w latach 1886-95 pracował w Berlinie jako malarz nadworny. W latach 1894-96 współpracował z Wojciechem Kossakiem przy panoramie Berezyna. W 1895 został powołany na stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, w której gruntownie zreformował system nauczania, przekształcając tę uczelnię w nowoczesną Akademię Sztuk Pięknych (r.1900). Do roku 1910 był rektorem Akademii; po przejściu na emeryturę osiadł w miejscowości Bystra k. Bielska. Znakomity akwarelista, malował także olejno. We wcześniejszym okresie tworzył w konwencji realistycznej, z czasem rozjaśnił i wzbogacił paletę, a w akwarelach wprowadzał rozlewną plamę barwną. Zasłynął jako malarz scen myśliwskich rozgrywających się najczęściej w zimowej scenerii; malował też pejzaże, wiejskie sceny rodzajowe, portrety, widoki miejskie.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2021-12-12 | 10 | 400 000 zł | 400 000 zł | N/A PLN USD EUR |
