Eugeniusz Wrzeszcz (gubernia kijowska 1851- Kijów (?) 1917) – nazywany często „malarzem Ukrainy” – pochodził z kresowej rodziny szlacheckiej. Gimnazjum Ukończył w Żytomierzu, a następnie pracował w banku w Kijowie. Malarstwem zajmował się początkowo amatorsko, później uczył się w kijowskiej Szkole Rysunkowej u Nikołaja Muraszki. W 1884 krótko studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, później wyjechał do Paryża i Monachium. Letnie miesiące spędzał najczęściej we własnym majątku pod Kijowem, zimy w Kijowie. Należał do Kijowskiego Towarzystwa Malarzy oraz innych stowarzyszeń artystycznych, m.in. Towarzystwa Malarzy Południoworosyjskich, Kijowskiego Towarzystwa Wystaw Artystycznych, Kijowskiego Towarzystwa Zachęty. Często wyjeżdżał za granicę; w 1900 odbył dłuższą podróż do Włoch. Malował przede wszystkim pejzaże, przy czym najwyżej oceniano „wyczute i z uczuciem malowane” pejzaże ukraińskie. Wielokrotnie wystawiał w Kijowie, a także Petersburgu Wystawiał także w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (lata 1887-1913/14) i Salonie Krywulta (lata 1889-1903) w Warszawie, gdzie w 1903 pokazał 80 płócien, wśród których były widoki z Ukrainy, Tatr i Włoch oraz martwe natury. Według opinii recenzentów cała wystawa robiła „wrażenie szczerości i świeżości” świeżymi były „motywy ze stepów matki Ukrainy, z jej futorów, spod niskich strzech chat obsadzonych malwami, ze stawów zarosłych oczeretem, z jarów i pasiek ginących w burzanach.” Obrazy artysty były popularyzowane poprzez licznie wydawane karty pocztowe.