Tadeusz Łapiński (Rawa Mazowiecka 20 VI 1928, mieszka w USA) rozpoczął studia w warszawskiej ASP w 1949, dyplom otrzymał w 1955. Wystawiał na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. Początkowo uprawiał równolegle malarstwo i grafikę, eksperymentując na polu technik plastycznych. W malarstwie końca lat 50-tych dominowały mocno zgeometryzowane formy przedstawieniowe o pionowych kształtach tworzone grubą, mięsistą fakturą farby. Z czasem ewoluuje w stronę abstrakcji. Na początku lat 60. uprawiał już głównie grafikę, szczególnie litografię barwną. Wśród wielu podróży, na dalszą jego drogę artystyczną wpłynął przeszło roczny pobyt w Brazylii (1967-1968), gdzie miał dobre warunki do uprawiania zawodu. Zafascynowany bujną przyrodą południowoamerykańską wprowadził do grafik formy biologiczne, a jego litografie nabrały bliskiego związku z natura. W 1968 osiadł na stałe w USA. W latach 70. skupiając się na technice graficznej, operował efektami płaszczyznowymi osiągając dużą harmonię barw i zróżnicowanie tonów. W 1972 rozpoczął pracę na Uniwersytecie w Maryland, gdzie do dzisiaj wykłada malarstwo i grafikę. Wielokrotnie podróżował po Europie i odwiedzał Polskę. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej (1978). Miał ponad 200 wystaw w krajach Europy, obu Ameryk, Azji i Australii. Jest autorem oryginalnych rozwiązań w zakresie warsztatu litografii barwnej. W 2007 roku odbyła się duża wystawa artysty w Muzeum Wychodźstwa Polskiego w Łazienkach Królewskich i w Galerii Sztuki Współczesnej Esta w Gliwicach.