Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
ołówek, akwarela, gwasz, deska z gruszy, 17,8 x 25 cm
sygn. p.d.: J. Fałat [w odbiciu lustrzanym]
na odwrocie napis (atrament): Dwaj woziwody | z własnej aquarelli rys. J. Fałat
W roku 1882 – po osiedleniu w Warszawie – Julian Fałat podjął pracę w tygodnikach ilustrowanych, z którymi zaczął współpracować jeszcze podczas studiów w Monachium. Oferowane dzieło jest jednym z rysunków, jakie artysta wykonał dla redakcji „Tygodnika Ilustrowanego“, „Biesiady Literackiej“ czy też „Kłosów“. Z rysunku tego drzeworyt jednak nie powstał, stąd nie znajdziemy jego reprodukcji na łamach gazet. W tym dość wczesnym okresie twórczości artysta często podejmował sceny rodzajowe. Znaczące jest to, że zupełnie inną konwencję obierał w przedstawieniu scen miejskich i wiejskich. Ilustrując życie miejskiej biedoty, artysta zbliża się do naturalizmu, dając wyraz swej jakże krytycznej postawie (obecnej zresztą w plastyce 2. poł. XIX w.). W obfitszych ilościowo scenach o tematyce wiejskiej – pisze Jerzy Malinowski – Fałat kładzie nacisk na aspekty etnograficzne i kolorystyczne przedstawienia (J. Malinowski, Julian Fałat, wyd. KAW, Warszawa 1985, s. 17). Nielicznie zachowane obrazy z lat 70. i 80. XIX w., do jakich zalicza się oferowane dzieło, prezentują perfekcyjnie opanowany warsztat realisty,...
Julian Fałat:
Julian Fałat (Tuligłowy [okręg lwowski] 1853 - Bystra k. Bielska 1929) - malarz i pedagog - jeden z najwybitniejszych artystów polskich okresu przełomu XIX i XX wieku, członek polskich i europejskich stowarzyszeń twórczych oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, wielokrotnie odznaczany medalami na wystawach międzynarodowych. Studiował malarstwo u Władysława Łuszczkiewicza i Leona Dembowskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1868-71 i 1881) i w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba (1877-80). Po studiach spędził kilka miesięcy w Rzymie, w 1884 był w Paryżu i w Hiszpanii, a w 1885 odbył podróż morską dookoła świata. W 1886 podczas polowania u ks. Radziwiłłów w Nieświeżu poznał późniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II - dla którego następnie w latach 1886-95 pracował w Berlinie jako malarz nadworny. W latach 1894-96 współpracował z Wojciechem Kossakiem przy panoramie Berezyna. W 1895 został powołany na stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, w której gruntownie zreformował system nauczania, przekształcając tę uczelnię w nowoczesną Akademię Sztuk Pięknych (r.1900). Do roku 1910 był rektorem Akademii; po przejściu na emeryturę osiadł w miejscowości Bystra k. Bielska. Znakomity akwarelista, malował także olejno. We wcześniejszym okresie tworzył w konwencji realistycznej, z czasem rozjaśnił i wzbogacił paletę, a w akwarelach wprowadzał rozlewną plamę barwną. Zasłynął jako malarz scen myśliwskich rozgrywających się najczęściej w zimowej scenerii; malował też pejzaże, wiejskie sceny rodzajowe, portrety, widoki miejskie.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2022-06-26 | 3 | 9 000 zł | 19 000 zł | N/A PLN USD EUR |
