Agra Art | Aukcje

Aukcja Sztuki Współczesnej - 26 czerwca 2022

Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
BEZ TYTUŁU, 1965
Nr:
30478
Technika:
długopis, karton
Wymiary:
49 cm x 34.3 cm
Cena wywoławcza:
40 000 zł
Cena uzyskana:
-

IInformacje o dziele:

sygn. tuszem na odwr. śr.d.: BEKSIŃSKI 65

 

Pochodzenie:

Rysunek pochodzi z kolekcji Janusza Boguckiego (1916-1995) – historyka sztuki, krytyka i kuratora, autora wielu książek poświęconych historii i teorii sztuki.

 

O rysunkach Beksińskiego z poł. lat 60., tak pisał Tadeusz Nyczek (Zdzisław Beksiński, Arkady Warszawa 1989, s. 9): Odchodzi w nich już daleko od form na poły abstrakcyjnych, rysowanych ołówkiem w latach pięćdziesiątych i na początku sześćdziesiątych. Te obecne, tworzone przeważnie piórkiem albo czarnym długopisem, były już bez wyjątku figuratywne. Reprodukowane odtąd w dziesiątkach katalogów, gazet i innych publikacji, staną się sztandarowymi, charakterystycznymi dla pierwszego okresu „właściwego“ Beksińskiego dziełami, rozpoznawalnymi na pierwszy rzut oka jako „styl Beksińskiego“. Zaskakują oglądającą publiczność zarówno formą plastyczną, jak tematami. Są to bowiem rysunki prawie bez wyjątku określane jako „erotyczne“, przy czym erotyzm ich jest ostry, agresywny, biologiczny. Ba, ocierają się niemal o pornografię. Jest w nich jednak coś, co nie pozwala na zbyt jednoznaczne kwalifikacje. Coś, co wręcz odwraca uwagę w inną stronę: specyficzne potraktowanie ludzkiego ciała. Nie jest to bowiem ciało rysowane realistycznie ani tym bardziej naturalistycznie, choć przecież w pewnych fragmentach naturalizm...

więcej

Zdzisław Beksiński:

Zdzisław Beksiński (Sanok 24 II 1929 - Warszawa 21 II 2005) studiował w latach 1947-1952 na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Był artystą samoukiem, który osiągnął niekwestionowaną pozycję w polskiej sztuce współczesnej, potwierdzoną obecnością jego prac na prestiżowych wystawach i w kolekcjach muzealnych. Początkowo zajmował się fotografią, którą interesował się od lat studenckich, po 1956 zyskując uznanie jako twórca fotogramów o estetyce opartej o efekty fakturowe. W latach 1958-1962 tworzył abstrakcyjne obrazy-reliefy o bogatej fakturze, głównie metalowe, będące odmianą malarstwa materii. Pod koniec tego okresu powstawały ażurowe formy o kształtach figur i pełnoplastyczne rzeźby w metalu. Kolejnym etapem jego twórczości były lata 1962-1974, kiedy poświęcał się głównie rysunkowi. W latach 60. rysował piórkiem i tuszem figuralne kompozycje odznaczające się karykaturalną deformacją postaci. Od końca lat 60. tworzył rysunki węglem i kredkami, będące monochromatyczną odmianą jego równoległej twórczości malarskiej. Od 1974 zajmował się niemal niepodzielnie malarstwem. Jego charakterystyczny styl bazował na perfekcji technicznej, której towarzyszyła niezwykłość wizji. Malował świat po katastrofie, naznaczony piętnem śmierci i rozpadu. Jego obrazy zaludniają postaci i stwory o ludzkich wprawdzie bądź zwierzęcych kształtach, lecz o cechach fantomów, automatów lub rozpadających się trucheł. Artysta nie nadawał swym obrazom i rysunkom tytułów (poza porządkującymi symbolami), akcentując w ten sposób swój brak zainteresowania dla literackiej strony przedstawień. Sam mówił, że malując całkowicie poddaje się wizji, „fotografuje“ ją. W ostatnich latach włączył do swego warsztatu artystycznego elektroniczne techniki generowania obrazu, które wykorzystywał do tworzenia komputerowych fotomontaży. Sztuka Beksińskiego, wielokrotnie wystawiana i omawiana, budzi skrajne emocje wśród znawców i publiczności.
Największa, systematycznie uzupełniana kolekcja jego prac w kraju znajduje się w Muzeum Historycznym w Sanoku, za granicą - w Paryżu, w posiadaniu Piotra Dmochowskiego, który od 1983 kolekcjonuje prace i promuje twórczość artysty. Zorganizował on wystawy indywidualne Beksińskiego m.in. w Galerie Valmay w Paryżu w 1985, 1986 i 1988 oraz stałą ekspozycję we własnej Galerie Dmochowski - Musée-galerie de Beksiński, istniejącej w latach 1989-1996. Jego też nakładem ukazały się monumentalne albumy artysty w 1988 i 1991.
W Polsce monografię Beksińskiego pióra Tadeusza Nyczka opublikowały Arkady w 1989 (II wydanie w 1992). Wiosną 2005 roku w Pałacu Opatów w Gdańsku Oliwie miała miejsce duża wystawa obrazów Beksińskiego, a dyrektor Muzeum w Sanoku Wiesław Banach wydał obszerną monografię artysty.

Od października 2016 w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie na stałe zagościła wystawa 250 prac (obrazów, rysunków, fotografii) Zdzisława Beksińskiego z prywatnej kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich. Natomiast od czerwca 2021 stała wystawa 30 obrazów Beksińskiego z kolekcji Dmochowskich prezentowana jest również w Muzeum Archidiecezji w Warszawie.

(zdjęcie:  Piotr Dmochowski, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8960820 )
Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2022-06-26 119 40 000 zł - N/A PLN USD EUR
2023-03-19 124 40 000 zł 90 000 zł N/A PLN USD EUR