Maciej Szańkowski (1938 r.) -urodzony w Woli Libertowskiej pod Olkuszem, studiowałw latach 1957-1963 w pracowni Jerzego Jarnuszkiewicza na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był pedagogiemw Szkole Kenara w Zakopanem 1963-1966, gdzie prowadził autorski program nauczania rzemiosła artystycznego. Wraz z Henrykiem Morelem projektował wzory w zakresie sztuki użytkowej (łyżki drewniane). W latach 1963-1965 odbył podróże artystyczne do Jugosławii, Bułgarii, Związku Radzieckiego, Czechosłowacji i Węgier. Brał udział w Sympozjum w Puławach w 1966 roku, II Biennale Form Przestrzennych w 1967 roku. Zrealizował kilka metalowych form przestrzennych, m.in. na Woli w Warszawie (1968), Norymberdze (1971), os. Kopernika w Warszawie (1974). Jego sztuka podlegała wielu transformacjom, owocując licznymi cyklami, jak: "Reliefy", "Formy sferyczne", "Składaki", "Rysunki" czy "Kalki". Po 1970 roku wielokrotnie wystawiał poza granicami kraju, w tym parokrotnie w Austrii, w RFN i Jugosławii, a także w Grecji, Szwajcarii i Japonii w 1982 roku. W 1971 roku przebywał w Paryżu jako stypendysta Rządu Francuskiego. Realizował liczne monumentalne prace w przestrzeni urbanistycznej w wielu krajach. W 1982 roku został profesorem Pracowni Rzeźby poznańskiej PWSSP, zaś od 1996 roku kieruje Zakładem Rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych UMK.