Władysław Rząb (Zgierz 18 V 1910 - Zgierz 13 VIII 1992) - przyszedł na świat w licznej i ubogiej rodzinie robotniczej. Trudne warunki nie pozwoliły mu na rozwijanie zainteresowań artystycznych, które od dziecka przejawiał. Przed II wojną światową wykonywał amatorskie kopie scen batalistycznych. Po wojnie przez trzy lata uczył się - dzięki otrzymanemu stypendium - w łódzkiej pracowni malarskiej prof. Adama Rychtarskiego. Pracował w wielu zawodach, m.in. był lakiernikiem, malarzem szyldów, dekoratorem wystaw sklepowych, listonoszem. Przez wiele lat starał się o przyjęcie do Związku Polskich Artystów Plastyków, co osiągnął dopiero w 1986. Do tego czasu uzyskał renomę w Polsce i za granicą jako artysta nieprofesjonalny. Uczestniczył w wielu wystawach tego gatunku sztuki, jego prace weszły do liczących się kolekcji. Obok malarstwa zajmował się grafiką (głównie linorytem) i rysunkiem.