Olga Grabowska ur. 27 V 1857 w Chatelet le Chateau (obecnie: Lechatelet). Córka Aleksandra Leona Mariana Grabowskiego (8 IX 1810 Naramice k. Kalisza - 20 VIIII 1876 Dijon) i Margueritte Josephine Pelletier. Ojciec Olgi był absolwentem gimnazjum w Kaliszu. Studiował na Wydziale Lekarskim UW. W powstaniu listopadowym był podporucznikiem 6 pułku piechoty liniowej. Przez Galicję trafił w 1832 r. do Francji, gdzie ukończył medycynę w Montpellier. Był lekarzem w departamencie Cote d'Or w tym w Dijon i Chatelet (obecnie: Lechatelet) między innymi był dyrektorem zakładu hydroterapeutycznego w Dijon i dorobił się znacznego majątku. Był współzałożycielem i członkiem Towarzystwa Literackiego Polskiego w DIjon i emigracyjnego polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Poza Olgą miał też córką Wandę, żonę Oliviera Rohozy (de Rohoza). Spuścizna po Aleksandrze Grabowskim znajduje się w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Olga uczyła się malarstwa u Jeannota i panny Emeric. Malowała głównie kwiaty i owoce, rzadziej portrety. Częstym motywem jej twórczości są też motyle i ptaki - w tym kilkukrotnie martwe kuropatwy. Zajmowała się też rzemiosłem artystycznym w tym dekorowała wachlarze. Od 1881 roku przynajmniej do pierwszej wojny wystawiała na wystawach dijońskiego Societe des Amis des Beaux Arts, które kupowało niektóre jej prace na swoje loterie.