Tomasz Ciecierski (Kraków 1945, mieszka w Warszawie) studiował w latach 1965-1971 na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie, uzyskując dyplom w pracowni prof. Krystyny Łada-Studnickiej. W latach 1972-1986 był pedagogiem w macierzystej uczelni. W 1981 i 1983 przebywał w Stedelijk Museum w Amsterdamie jako "artist in residence". W 1985-1986 przebywał w Atelierhaus w Worpswede (Niemcy), a w 1991 był stypendystą Musée d' Art Moderne w Nîmes (Francja). Debiutował w gronie uzdolnionych twórców tzw. nowej figuracji lat 70., od początku odróżniając się indywidualnym stylem i traktowaniem formy. Swe wczesne obrazy zazwyczaj dzielił na pola, umieszczając w nich postaci i abstrakcyjne wzory, znaki, ornamenty itp. pozornie nie mające ze sobą związku (stąd tytuł jednego z cyklów - "Obrazy alogiczne", 1975-1976). Obrazy z późnych lat 70. i lat 80. zaludniał "tlumami" drobnych, ruchliwych sylwetek, rozbieganych w różnych kierunkach. Niekiedy pomieszane były ze znakami, np. literami lub ideogramami fal, spirali, co podnosiło wrażenie dynamiki kompozycji. Malował też charakterystyczne poliptyki, w których wielką środkową część otacza "rama" z małych obrazków (seria Déjà vu, 1986-1987). Prace z lat 90. to przeważnie kompozycje przestrzenne czy swoiste reliefy budowane z wielu małych obrazków, przytwierdzanych do siebie na zasadzie collage'u. Często tematem prac tego typu jest uproszczony pejzaż morski. Różnym okresom pracy artysty nieodmiennie towarzyszy rysunek, traktowany jako równorzędny z malarstwem środek wyrazu. Zwłaszcza okres kompozycji z opisanymi "tłumami" zaowocował wieloma cyklami rysunków miękkim ołówkiem, kredkami, pastelami. Artysta współpracował z Galerią Foksal i prestiżowymi galeriami zagranicznymi: Vetering w Amsterdamie i Hans Strelow w Düsseldorfie. Wielokrotnie uczestniczył w wystawach zbiorowych rangi międzynarodowej, jak Festiwal w Cagnes-sur-Mer (1982, 1984), V Biennale w Sydney (1984), Biennale w Sao Paulo (1987), "Polish Realities", Glasgow 1988, "Positionen Polen", Berlin 1991, "documenta" w Kassel (1992).