Maria (Maryla) Lednicka-Szczytt (Moskwa 1893 - Nowy Jork 1947) - rzeźbiarka, uczennica Antoine’a Bourdelle’a. Urodziła się w rodzinie Aleksandra Lednickiego, działacza politycznego i społecznego, jednego z najważniejszych polskich polityków w carskiej Rosji. Naukę rzeźby rozpoczęła w 1912 r. Moskwie u Władimira Domogackiego, od kolejnego roku kontynuowała ją w paryskiej pracowni Emile’a Antoine’a Bourdelle’a. Wybuch I wojny światowej zaskoczył ją w Moskwie, gdzie na pewien czas została (przez jakiś czas zajmowała się rzeźbieniem we wspólnej pracowni z Tadeuszem Breyerem). Później wyjechała do Londynu oraz Warszawy. W roku 1919 powróciła do Paryża, gdzie znów podjęła naukę u Bourdelle’a. 

W latach 1920-1924 wystawiała w Salon d’Autonme, w roku 1928 była członkinią jury sekcji rzeźby tegoż salonu. Jej twórczość spotykała się z uznaniem francuskiej krytyki. W początku lat 20. rozpoczęła współpracę z Adrianną Górską (Adrienne Gorską), siostrą Tamary Łempickiej, z którą wykonała projekty fontann i małej architektury, a także nagrobek rodziny Lednickich na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (1923–1925). Około roku 1924 przeniosła się do Włoch, gdzie spędziła kolejne 9 lat. Znalazła tam protektorów w osobach Jadwigi i Józefa Toeplitzów. Okres włoski jest uważany za najlepszy okres jej twórczości. Stworzyła wtedy wiele portretów osobistości ze świata sztuki, arystokracji i polityki. W latach 30. współpracowała przy dekoracji kilku włoskich transatlantyków. Na pokładzie jednego z nich, wraz z grupą dekoratorów, w roku 1932 przybyła w dziewiczym rejsie do Stanów Zjednoczonych. Zainteresowanie jej twórczością, liczne zamówienia i ciekawe propozycje sprawiły, że Lednicka osiadła w Nowym Jorku. Tworzyła tam nadal portrety, niemniej coraz silniej zaczęła się skłaniać ku tematyce religijnej. Po wybuchu II wojny światowej zachorowała na depresję. Zmarła śmiercią samobójczą w roku 1947. Twórczość, która przyniosła artystce za życia wiele sukcesów oraz spory rozgłos, po jej śmierci uległa rozproszeniu. W latach 60. zbiór archiwaliów przekazał do zbiorów MNW brat artystki, Władysław, historyk literatury. Rzeźby artystki znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie oraz w Museum of Fine Arts Newark w Nowym Jorku.