Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
pastel, papier brązowy, 58,7 x 48,7 cm
sygn. p.d.: NP4,5 | Ign Witkiewicz 1925 | T.B [w kółku]; l.d.: 29/XI
Do obrazu jest dołączona ekspertyza dr Anny Żakiewicz z maja 2023 r.
Portret kobiecy wykonany 29 listopada 1925 roku powstał zaledwie kilka miesięcy po ukonstytuowaniu się Firmy Portretowej i został zakwalifikowany do typu B, który w Regulaminie został określony jako „charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury [...] z pewnym podcięciem cech charakterystycznych, co nie wyklucza ‘ładności’ w portretach kobiecych. Stosunek do modela obiektywny.“ Wizerunki te przedstawiały wierne podobizny modeli, bez deformacji, głowa była narysowana na ogół bardzo starannie, podobieństwo znakomicie uchwycone, reszta popiersia ujęta była bardziej szkicowo, jednak z zaznaczeniem najważniejszych szczegółów i zachowaniem rzeczywistej kolorystyki ubioru. Typ B był na ogół podpisywany „Ign Witkiewicz” – skrótem drugiego imienia oraz pełnym nazwiskiem jako oficjalne dzieło Firmy Portretowej, pseudonimu „Witkacy” artysta używał portretując bliskich znajomych i przyjaciół.
Portret kobiety znakomicie spełnia założenia typu B. Twarz modelki jest starannie opracowana, jakby wyrzeźbiona, co zapewne nawiązuje do klasycyzującej sztuki połowy lat dwudziestych XX wieku. Jej włosy są uczesane według ówczesnej...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2023-06-18 | 60 | 120 000 zł | 120 000 zł | N/A PLN USD EUR |
