Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
pastel na papierze liliowym naklejonym na tekturę
sygn. u dołu po lewej ukosem: Witkacy T (C + Co) 1930 | IV
Na odwrocie nalepka aukcyjna Agra-Art z 2018 roku.
Witkacy poznał Janinę Turowską (1910-1944), zwaną Inką, pod koniec roku 1928. Mieszkała ona w Zakopanem już od 1922 razem z matką Janiną, pielęgniarką w Sanatorium Czerwonego Krzyża i starszą siostrą – Felicją. Obie panny były zagrożone gruźlicą, na którą zresztą zmarł ich ojciec, Feliks (1919). Artysta początkowo adorował starszą z sióstr, wkrótce jednak jego wybranką została młodsza, która przejawiała zdolności aktorskie i uczyła się tańca w szkole baletowej Rity Sacchetto. Witkacy, zauroczony urodą i wdziękiem młodziutkiej Inki, myślał nawet o rozwodzie z żoną, by ją poślubić. Jednak dziewczyna ostatecznie wybrała zaprzyjaźnionego z artystą filozofa Jana Leszczyńskiego, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, z którym wzięła ślub 20 III 1933. Spowodowało to zerwanie stosunków towarzyskich Witkacego z obojgiem na ponad cztery lata. Przedtem artysta spędzał z Inką dużo czasu i wykonał blisko 50 jej portretów – zarówno realistycznych, oddających hołd jej urodzie, jak i w różnym stopniu zdeformowanych.
Kwiecień 1930 roku był okresem niezwykle intensywnych eksperymentów Witkacego z użyciem narkotyków, a ponad 50 portretów różnych osób...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2018-03-25 | 76 | 25 000 zł | 73 000 zł | N/A PLN USD EUR |
| 2023-12-10 | 64 | 120 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |
