IInformacje o dziele:
sygn. p.d.: JFałat 906
Na odwrociu owalna pieczęć z napisem: Musée Jasieński | Cracovie | Autriche; poniżej ołówkiem g.f. [?].
Pochodzenie:
Pieczęć znajdująca się na odwrocie obrazu wskazuje na jego pochodzenie ze zbiorów Feliksa Mangghi-Jasieńskiego, jednego z najsłynniejszych, a zarazem najbardziej zasłużonych polskich kolekcjonerów. Swoją liczącą ponad 15 000 eksponatów kolekcję, w której znajdował się, m.in. Szał Podkowińskiego, a także arcydzieła tak wybitnych twórców jak Malczewski, Wyczółkowski czy Wyspiański – Jasieński przekazał Muzeum Narodowemu w Krakowie.
Jestem myślą w ukochanym Osieku – pisał Fałat w liście do Gabrieli Rudzińskiej (cyt. za: T. Dudek Bujarek, Julian Fałat – życiorys pędzlem zapisany, Bielsko-Biała 2017, s. 158). Osiek, obok Bystrej, był jego wyjątkowym plenerem. Miejscowość położona w ziemi oświęcimskiej, wraz z pobliskimi Bielanami, Łękami i Zasolanami należała do majątku rodziny Rudzińskich. Bliska znajomość Juliana Fałata z Rudzińskimi zaczęła się od przyjaźni z Lucjanem Wrotnowskim (1847-1902), prawnikiem, wydawcą i wiceprezesem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, który był synem ich sąsiadów. Fałat odwiedzał Łęki i Osiek prawdopodobnie już po powrocie z Berlina i objęciu stanowiska dyrektora krakowskiej...
Julian Fałat:
Julian Fałat (Tuligłowy [okręg lwowski] 1853 - Bystra k. Bielska 1929) - malarz i pedagog - jeden z najwybitniejszych artystów polskich okresu przełomu XIX i XX wieku, członek polskich i europejskich stowarzyszeń twórczych oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, wielokrotnie odznaczany medalami na wystawach międzynarodowych. Studiował malarstwo u Władysława Łuszczkiewicza i Leona Dembowskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1868-71 i 1881) i w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba (1877-80). Po studiach spędził kilka miesięcy w Rzymie, w 1884 był w Paryżu i w Hiszpanii, a w 1885 odbył podróż morską dookoła świata. W 1886 podczas polowania u ks. Radziwiłłów w Nieświeżu poznał późniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II - dla którego następnie w latach 1886-95 pracował w Berlinie jako malarz nadworny. W latach 1894-96 współpracował z Wojciechem Kossakiem przy panoramie Berezyna. W 1895 został powołany na stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, w której gruntownie zreformował system nauczania, przekształcając tę uczelnię w nowoczesną Akademię Sztuk Pięknych (r.1900). Do roku 1910 był rektorem Akademii; po przejściu na emeryturę osiadł w miejscowości Bystra k. Bielska. Znakomity akwarelista, malował także olejno. We wcześniejszym okresie tworzył w konwencji realistycznej, z czasem rozjaśnił i wzbogacił paletę, a w akwarelach wprowadzał rozlewną plamę barwną. Zasłynął jako malarz scen myśliwskich rozgrywających się najczęściej w zimowej scenerii; malował też pejzaże, wiejskie sceny rodzajowe, portrety, widoki miejskie.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2023-12-10 | 13 | 160 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |