Mieczysław Lurczyński (St. Petersburg 1907 - Paryż. 1992), malarz, poeta, pisarz, dramaturg; absolwent warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jako pisarz debiutował w 1936, publikując w piśmie “Kamena”. W czasie wojny był żołnierzem AK. Aresztowany i więziony na Pawiaku, został wywieziony do obozu w Majdanka, następnie do Buchenwaldu, skąd uciekł. Po wojnie przebywał w Hannowerze, gdzie w 1945 był współzałożycielem Wydawnictwa Związku Wychodźstwa Przymusowego. Opublikował wówczas, m.in. dramaty “Janka”, “Stara Gwardia” i tomiki poezji “Dom pod wysokim księżycem” czy “Łuski syreny”. Od roku 1949 przebywał w Paryżu, przyjaźniąc się ze Stanisławem Eleszkiewiczem. Podróżował wówczas do Algierii, Maroka, Hiszpanii. Urzeczony tamtejszym pejzażem i światłem stosował w swoich obrazach czyste barwy, co przy wyraźnym, podkreślającym formy konturze dawało efekty bliskie witrażom lub mozaikom.