Jan Kotowski (1885 Opatowiczki - 1960 Milanówek) - malarz i rysownik; kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Unierzyskiego i Leona Wyczółkowskiego (1902-1911).
W czasie studiów był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, zwłaszcza za kompozycję. W 1908 otrzymał stypendium i na trzy lata wyjechał do Paryża. Odwiedził też Londyn i Belgię. Po powrocie do kraju zamieszkał na stałe w Warszawie.

Był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (w 1913 otrzymał stypendium), należał także do grupy „Pro Arte“ oraz do Zrzeszenia Polskich Artystów Plastyków (od 1927), a po wojnie do Grupy Artystów Plastyków Zachęta. Tworzył, rozgrywające się w pejzażu, rodzajowe kompozycje - polowania, sceny wojskowe, sanny, zaprzęgi - z powtarzającym się stale motywem koni.
Malował też pejzaże - widoki wsi i małych miasteczek - odznaczające się trafną obserwacją realiów tamtejszego życia. Brał udział w wielu wystawach krajowych; jego obrazy - mimo dość nierównego poziomu - cieszyły się znaczną popularnością.