IInformacje o dziele:
pastel, papier, 62,5 × 48,4 cm (w świetle passe-partout)
sygn. l.d.: Witkacy 1929 3/IX, p.d.: NP1 (T.E)
Do obrazu dołączona jest ekspertyza dr Anny Żakiewicz z sierpnia 2017 roku.
Janina z Soborskich Czerbakowa, II voto Bulandowa (1892-1976) w chwili wykonywania jej portretu przez Witkacego była żoną Adama Wiktora Czerbaka (1874-1931) – lekarza, nauczyciela, publicysty i wydawcy. W czasie I wojny światowej urządzał on w Zakopanem seanse spirytystyczne i występował jako hipnotyzer. W 1921 roku zamieszkał na stałe w Zakopanem, gdzie w latach 1922-1924 wydawał cykl jednodniówek (Bagno Zakopiańskie, Targowica Zakopiańska, Młot Zakopiański, Pręgierz Zakopiański), w których publikował paszkwilanckie artykuły atakujące władze miejskie oraz miejscowe znakomitości, w związku z czym był jednym z najbardziej nielubianych tam ludzi. Poza tym malował, pisał dramaty i komponował, co sprzyjało jego kontaktom z zakopiańskim kręgiem artystycznym. W sierpniu 1930 Witkacy wykonał dwa jego portrety (oba zaginione), jeden z nich określił jako „szarlatańskoje lico“ (po rosyjsku: twarz szarlatana) i uznał za nieudany, więc wykonał drugi (typ B + d) za 100 zł. Rok wcześniej artysta sportretował żonę Czerbaka, Janinę i zakwalifikował jej wizerunek do typu E, który według Regulaminu Firmy Portretowej zakładał „dowolną interpretację psychologiczną według intuicji firmy“....
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2024-06-16 | 65 | 100 000 zł | 100 000 zł | N/A PLN USD EUR |