IInformacje o dziele:
sygn.p.d.: J. CZAPSKI
Obraz wystawiany, opisany i reprodukowany:
– Józef Czapski widzenie życia (katalog wystawy pod red. Wojciecha Zmorzyńskiego), Muzeum Narodowe w Gdańsku, Gdańsk III – VI 2000, kat. 30, il. b. 33, s. 69.
Życie Czapskiego wypełnione doświadczeniem wojny, śmierci i cierpienia spowodowało, że artysta skupił się w swojej twórczości na codzienności i najprostszych rzeczach. W notatnikach szkicował na gorąco sceny zwyczajne: parę w kawiarni, samotnego mężczyznę na stacji metra, parę na moście. Pisał w dziennikach: Moje odkrywanie świata to odkrywanie form czy układów istniejących na świecie, które nas otaczają i których przeważnie nie zauważamy.
Malarstwo Czapskiego – jak pisze Zmorzyński – w przedziwny sposób łączy jednocześnie zachwyt nad światem z niezwykłą egzystencjalną prawdą. To dotykanie spraw zasadniczych, mówienie w sposób prosty i przekonywający o człowieku, mówienie bez patosu i egzaltacji, bez dramatycznego krzyku i anegdoty, bez natarczywego „ja“, stanowi o sile, a przede wszystkim aktualności twórczości Józefa Czapskiego.
Wystawiony na aukcji rysunek (kat. 143) i obraz wskazują na metodę pracy artysty, dla którego rysunek nie był tylko ćwiczeniem ręki, lecz sposobem zapisywania pierwszej...
Józef Czapski:
Józef Czapski (Praga 1896 - Maisons-Laffitte 1993) - malarz, rysownik, pisarz i publicysta; początkowo studiował prawo, później w 1918 kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Przerwał studia, by na polecenie polskich władz wojskowych udać się do Rosji w poszukiwaniu zaginionych oficerów polskich.
W 1920 uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1923-1924 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1924 wraz z grupą uczniów Józefa Pankiewicza, tworzących tzw. Komitet Paryski, wyjechał na dalsze studia do Paryża, gdzie przebywał do roku 1931. Po powrocie do kraju uczestniczył w wystawach kapistów, m.in. w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki. Uczestnik kampanii wrześniowej, więzień m.in. obozu w Starobielsku; uwolniony z niewoli wstąpił do armii Andersa i w latach 1941-1942 prowadził poszukiwania oficerów i żołnierzy uwięzionych i zaginionych w ZSRR.
Po 1944 stale mieszkał w Maisons-Laffitte pod Paryżem. Był jednym z założycieli miesięcznika „Kultura”. Jako pisarz opublikował, m.in. Wspomnienia starobielskie, Na nieludzkiej ziemi oraz liczne eseje o sztuce. Malował pejzaże, martwe natury, wnętrza, rzadziej także portrety. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych obrazy i rysunki artysty były kilkakrotnie prezentowane na wystawach w Krakowie, Warszawie, Poznaniu.
Jego malarstwo - początkowo bliskie szkole Pankiewicza, później bardzo indywidualne i ekspresyjne - szerzej przedstawia album autorstwa przez Joanny Pollakówny (Czapski, Warszawa 1993).
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2024-10-13 | 145 | 70 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |
