Waldemar Świerzy  - (ur. 9. IX. 1931 Katowice - zm. 27. XI. 2013 Warszawa)-ukończył w 1952 Wydział Grafiki ASP w Krakowie – filia w Katowicach. Od 1952 pracował jako projektant plakatów m. in. dla Centrali Wynajmu Filmów, Wydawnictw Artystyczno-Graficznych, licznych teatrów w całym kraju. Od 1975 współpracuje z PIW-em, projektując okładki i ilustracje. Od 1965 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (od 1996 ASP) w Poznaniu, uzyskując w niej kolejne stopnie akademickie, aż do profesora (1987). W latach 1994-2001 był profesorem na warszawskiej ASP. Uczył też gościnnie w uczelniach zagranicznych: w Hawanie (1970), Meksyku (1979-1980), Berlinie Zach. (1985-1986), Kassel (1989-1990). Od 1966 jest członkiem AGI (Alliance Graphik International). Należy do grona współtwórców fenomenu „polskiej szkoły plakatu”, prezentując od początku indywidualny styl oparty na środkach malarskich, pełen rozmachu i koloru. W końcu lat 60. wprowadził do swych prac motywy oparte na „psychodelicznej” stylistyce sztuki hipisów i kręgów z nimi związanych. W połowie lat 70. zaczął tworzyć serię plakatów „portretowych”, ukazujących w wielkiej skali wizerunek artysty (plastyka, muzyka, gwiazdy filmu), któremu plakat był poświęcony. Stworzył w ten sposób galerię wiodących postaci polskiego życia kulturalnego ostatniego trzydziestolecia. Jego plakaty były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Zdobył liczne nagrody, m. in. Nagrodę WAG-u im. Tadeusza Trepkowskiego (1956), Prix Toulouse-Lautrec, Wersal (1959, 1962), złoty medal na Biennale Sztuki w Sao Paulo (1969), I nagroda pisma „Hollywood Reporter” (1975, 1985), srebrny (1972) i złoty (1976) medal na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie, złoty medal na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Lahti (1977), liczne nagrody na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach (1965, 1971, 1975,1977, 1987, 1989).