141.
IInformacje o dziele:
sygn. na odwr. na płótnie l.g.: Jarosław | Modzelewski | „Wysokie trawy“ | 110 x 90 | tempera jajowa, obok: 2020 [w kółku]
Malarstwo Jarosława Modzelewskiego zawsze miało charakter figuratywny, a postacie ludzi odgrywają w nim ważną rolę, nawet wtedy, gdy przedstawiane są w czasie wykonywania prostych, pozornie banalnych czynności. Obserwacja rzeczywistości, konkretnych sytuacji, staje się dla tego artysty inspiracją do powstawania obrazów, które – jak zauważał Waldemar Baraniewski – mają ukazywać swoistą „metafizykę banalności“, zwykłą normalność, która poraża normalnością. Modzelewski pisał: Staram się nie deformować moich postaci, malować je realistycznie. Bywa, że popełniam błędy anatomiczne – coś za długie, za krótkie albo nie tam, gdzie trzeba, ale czyż nie popełnia ich natura? Wystarczy się tylko rozejrzeć: człowiek oddalił się daleko od wzorców antycznych. Dotyczy to też rasy polskiej, na którą wciąż patrzę. Osoby na moich obrazach ubrane są przeciętnie. (...) Czynności i ruchy wykonywane przez bohaterów moich obrazów są rozmaite: postacie idą, stoją bądź siedzą, czasem maszerują. (Waldemar Baraniewski, Tęsknota przyczyną malarstwa, w: Jarosław Modzelewski. Kilka wątków, Muzeum Górnośląskie Bytom 2005, s. 12-13.)
Istotne staje...
Jarosław Modzelewski:
Jarosław Modzelewski (Warszawa 1955, mieszka w Warszawie) studiował malarstwo w ASP w Warszawie w latach 1975-1980, uzyskując dyplom w pracowni Stefana Gierowskiego. Od 1982 pracuje jako pedagog na macierzystym wydziale. W 1982 był współzałożycielem „Gruppy”, najważniejszego ugrupowania nurtu nowej ekspresji lat 80., działającego do 1992. W latach 1991-1996 wspólnie z Markiem Sobczykiem prowadził prywatną Szkołę Sztuki w Warszawie. Od wielu lat współpracuje z Galerią Zderzak w Krakowie. W początkowym okresie twórczości skłaniał się ku abstrakcji, wykorzystywał uproszczone znaki i emblematy oraz sylwetki odbite z szablonu. W 1985 namalował cykl oparty na ilustracjach do podręczników języka rosyjskiego, obrazujący proste czynności, których czasownikowe określenia stanowią tytuły prac. W 1986-1989 powstawały obrazy utrzymane w konwencji realistycznej, jednak zarazem o surrealnej atmosferze uzyskiwanej różnymi metodami, np. przez dublowanie figur, ukazywanie postaci w sytuacji niepewności czy zagrożenia, zabiegi z przestrzenią. W grupie obrazów z 1988 artysta rezygnuje z postaci ludzkiej na rzecz wyjątkowego nasycenia emocją samej przestrzeni pejzaży i wnętrz. Około 1990 wraca do kompozycji akcentujących czynności wykonywane przez postaci, które często umieszczone są w pustej, zaledwie zasugerowanej, acz dominującej przestrzeni. Odrealnienia i monumentalności dodaje tym obrazom płaskie i rozległe kładzenie koloru.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2025-06-15 | 141 | 80 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |