23.
IInformacje o dziele:
sygn. p.d.: WKossak 1882 | Uładówk[a]
Na prawej i dolnej listwie krosien malarskich cyfry odnoszące się do wymiarów obrazu: 73 oraz 60.
Na dolnej listwie ramy papierowa nalepka antykwariatu Bruno Wenzel.
Pochodzenie: krąg rodziny Kossaków.
Ojciec szczególnie kochał Zofię, posiadała zdolności rysunkowe i uczęszczała później w Krakowie na kursy Adriana Baranieckiego, uczyła się też rysunków u Matejki – pisał Kazimierz Olszański o Zofii z Kossaków Romańskiej, córce Juliusza Kossaka i siostrze Wojciecha Kossaka (K. Olszański, Juliusz Kossak, Wydawnictwo „Kossakiana“, Kraków 2000, s. 74). Zofia (1861-1946) wyszła w roku 1882 za mąż za Kazimierza Romańskiego (ok. 1856-1911), plenipotenta dóbr Potockich. Około 1904 roku Romański nabył majątek w Hrusiatyczach na Rusi Halickiej. Wielokrotnie w jego dworze bywali Kossakowie, co Wojciech opisał w Listach do żony i przyjaciół, a Magdalena Samozwaniec w książce Maria i Magdalena. W roku 1909 szwagier Wojciecha zbankrutował i razem z żoną i już trojgiem dzieci przeniósł się do Nowosielicy, gdzie Romański ponownie został zarządcą.
Znany przede wszystkim z malarstwa batalistycznego, Wojciech Kossak był wysoko cenionym portrecistą. Dysponując wirtuozerskim warsztatem realisty, posiadał jednocześnie...
Wojciech Kossak:
Wojciech Kossak (Paryż 1856 - Kraków 1942 ) – powszechnie znany malarz, postrzegany przede wszystkim jako świetny batalista. Syn i uczeń Juliusza Kossaka kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, w Akademii monachijskiej oraz w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, pracując dla cesarza Wilhelma II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu, gdzie wykonywał szkice do zamierzonych panoram. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych wykonując zamówienia portretowe. W 1913 był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach I wojny światowej pełnił służbę wojskową. Był współautorem panoram: „Racławice” (1893-1894), „Berezyna” (1895-1896), „Bitwa pod piramidami” (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej „Somosierry” (1900). Z temperamentem i swobodą tworzył szeroko malowane, dynamiczne sceny batalistyczne, historyczne, rodzajowe oraz liczne portrety. Z upodobaniem malował konie. Jego obrazy, gloryfikujące dawne i współczesne artyście polskie wojsko i bohaterstwo żołnierzy, trafiały do patriotycznych uczuć odbiorców i cieszyły się ogromna popularnością.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2025-10-19 | 23 | 25 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |
