Andrzej Fogtt (Poznań 1950, mieszka w Warszawie) - studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu pod kierunkiem prof. Zdzisława Kępińskiego i Magdaleny Abakanowicz. Dyplom uzyskał w 1974. Uczestniczył w wystawach od połowy lat 70. W 1984 zdobył Grand Prix na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie. W tymże roku reprezentował Polskę na XLI Biennale w Wenecji. Pokazał tam dzieło współsygnowane z Bożenną Biskupską - environment „Misterium czasu“, złożone z jego 14 monumentalnych kompozycji malarskich i 30 równie potężnych rzeźb Biskupskiej. Ustawione były w kompozycję o scenograficznym charakterze, mającą z jednej strony nawiązywać do sacrum (lecz bez elementów ikonografii chrześcijańskiej), z drugiej - ewokować mityczne i heroiczne dzieje walk i ofiar. Styl obrazów Fogtta w tym szczytowym momencie jego kariery bazował na kontraście centralnie usytuowanych, hieratycznych sylwetek i budującej je drobnej, migotliwej „łuski“ pociągnięć pędzla. Podobny styl utrzymuje się w późniejszych pracach artysty. W cyklu prac pt. „Przestrzeń energetyczna“ wykorzystywał farbę zmieszaną z opiłkami metalowymi, którą poddawał w procesie malowania siłom pola magnetycznego. Owocowało to wielorakimi efektami, głównie fakturowymi. Od 1989 artysta pracuje nad projektem Wieży Jedności Europejskiej w Warszawie - budowli mającej spełniać rolę tyleż symboliczną, co być ośrodkiem kultury z salami wystawowymi, koncertowymi, studiami itp. W 1992 powstał jej model. Po 2000 artysta maluje jasne, kolorowe, „klasyczne“ akty i sceny w pejzażu, o kształtach wyodrębnionych kolorem lub konturem, przesłonięte rodzajem rastra z drobnych nieregularnych plamek i smug.

W cyklu pejzaży, tworzonym po 2010 roku na płótnach malarza zauważa się przede wszystkim rozciągający się krajobraz. Andrzej Fogtt idzie jednak dalej – stara się uchwycić i oddać głębię energii, której źródłem jest natura. Obrazy powstają w bezpośrednim kontakcie z przyrodą, Andrzej Fogtt tworzy nad rzeką Brdą w Borach Tucholskich na rzeką Bug niedaleko Janowa Podlaskiego. Jak sam mówi: "przeżywam w ostatnich latach fascynację żywiołem wody, to lustro odbijające otaczającą przyrodę. Szkicuję na rzeką, fotografuję dane fragmenty pejzażu. Ten zapis pozwala w pracowni zachować energię doznaną bezpośrednio w pejzażu, pozwala zachować siłę do powstania wielu obrazów". Seria pejzaży była prezentowana w galerii Domu Aukcyjnego Agra Art podczas wystawy "Woda na mój młyn".