Tomasz Górnicki (ur. Warszawa 1986) - rzeźbiarz, twórca instalacji i obiektów typu site-specific. Ukończył z wyróżnieniem Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 2010 roku, w pracowni Janusza Antoniego Pastwy. Jest artystą młodego pokolenia, którego zainteresowania koncentrują się wokół realizmu. Fizyczność jest głównym tematem jego dzieł — środkiem prowadzącym do świata symboli, śladem w kierunku archetypów. Fascynują mnie formy naturalne i ich porządek wynikający z geometrii, mechaniki oraz napięcia fizycznego. Do logicznej struktury/kosmosu dodaję uczucie/chaos. Trwałe poczucie straty jest fundamentalną emocją, która mnie napędza… a piękno jest odpowiednikiem straty — zamrożenie chwil w rzeźbie to sposób na oszukanie czasu i odłożenie nieuniknionego. Kamień, brąz i stal są nośnikami stanów, które chcę zachować dla siebie i dla innych. Jego działania w przestrzeni miejskiej prowokują pytania i nigdy nie pozostawiają odbiorcy obojętnym. Posługuje się językiem symboli, głównie religijnych, filozoficznych i psychologicznych. Pracuje zarówno w skali monumentalnej, jak i w małych formach. Eksperymentuje z łączeniem różnych materiałów, takich jak brąz, kamień, aluminium czy tkanina. Bada właściwości koloru i przenosi grafikę 2D do świata 3D. Wierzy, że rzeźba może porządkować, a nawet tworzyć przestrzeń.  Brał udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą (https://tomaszgornicki.com/about/).