Krystyna Brzechwa ukończyła Wydział Malarstwa ASP w Warszawie w 1955, uzyskując dyplom w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa. W tym samym roku zadebiutowała na Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale i wstąpiła do ZPAP, w którym działała do 1983, pełniąc w latach 1980-1983 funkcję przewodniczącej Rady Artystycznej Sekcji Malarstwa. Do działalności związkowej powróciła po reaktywowaniu ZPAP w 1989. Od 1955 zaprezentowała kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w Warszawie i innych ośrodkach w kraju, a także m. in. w Arnhem, Londynie, Sztokholmie, Nowym Jorku. Do 1981 regularnie uczestniczyła w przeglądowych wystawach zbiorowych, jak Festiwale Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1966, 1970, 1974), Grand Prix International d'Art Contemporain w Monte Carlo (1971 - nagroda zespołowa dla działu polskiego), Inter'73 w Holstebro (Dyplom Honorowy), Festiwale Sztuk Pięknych w Warszawie (1974, 1978, 1981). W czasie stanu wojennego działała w ruchu kultury niezależnej, współorganizując i uczestnicząc w wystawach kościelnych, głównie w Warszawie: „Świadectwo obecności" (1982), „Przez Widzialne do Niewidzialnego“ (1983), „Spotkania ze sztuką“ i „Obecność“" w parafii na Żytniej (1984, 1985, 1986) i in.