Imro Weiner-Kráľ - malarz i grafik - od roku 1919 studiował architekturę i malarstwo w Pradze, w 1922 malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie a w 1923 w Akademii w Berlinie. W 1924 wyjechał do Paryża, gdzie kształcił się jeszcze w École des Beaux Arts, Académie Colarossi i Académie de la Grande Chaumiere. W latach 1930-32 ponownie był w Paryżu i podróżował po Europie. Po powrocie na stałe osiadł w Bratysławie. W roku 1936 miał wystawę w Bratysławie i Brnie (razem z F. Malym). Była to znacząca, pierwsza w Słowacji wystawa surrealizmu. W 1939 wyjechał do Francji, gdzie spędził lata II wojny światowej, aktywnie działając w francuskim Ruchu Oporu. Do kraju wrócił dopiero w 1950; mieszkał w Pradze i Považskiej Bystrzycy a od 1961 stale w Bratysławie. Jego twórczość, rozwijająca się w kręgu sztuki École de Paris, wykazuje wyraźne inspiracje malarstwem Marca Chagalla i surrealistów, m.in. Salvatora Dali czy Giorgia de Chirico.