IInformacje o dziele:
oznaczony monogramem wiązanym p.d.: JMNad obrazem Dziewica Orleańska, przedstawiającym tryumfalny wjazd Joanny d’Arc do Reims po zwycięstwie nad Anglikami odniesionym 17 lipca 1429 pod Orleanem, Matejko pracował w latach 1884-1886. Prezentowany rysunek jest jednym ze szkiców do tego obrazu – postać młodzieńca o nagim torsie artysta przeniósł na płótno, wiernie powtarzając jej gest i ruch; odnaleźć ją można po lewej stronie obrazu, wśród tłumu witającego Joannę. Według sekretarza artysty, Mariana Gorzkowskiego do postaci młodzieńca pozował jeden z synów Matejki. Znane są także inne studia rysunkowe do Dziewicy Orleańskiej: szkicownik z lat 1884-1888 w zbiorach warszawskiego Muzeum Narodowego, szkice ołówkowe w Muzeum Narodowym w Krakowie. Wiadomo też o czterech szkicach, które były własnością Gorzkowskiego.
Porównaj:
- K. Sroczyńska [red.], Matejko. Obrazy olejne. Katalog, Warszawa 1993, s. 213-216, nr kat. 248 [tu dokładny opis i historia obrazu olejnego, jak również pełna dotycząca go bibliografia].
Jan Matejko:
Jan Matejko (Kraków 1838 - Kraków 1893) - najwybitniejszy polski malarz historyczny; studia malarskie rozpoczął pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza i W. K. Stattlera w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (lata 1852-1858). Następnie uczył się w Akademii monachijskiej u H. Anschütza (1859) i przez dwa miesiące w Akademii wiedeńskiej u C. Rubena (1860). Po studiach mieszkał i pracował w Krakowie. W 1873 objął stanowisko dyrektora tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych, pełniąc tę funkcję aż do śmierci. Dużo podróżował - wielokrotnie wyjeżdżał do Paryża (w latach 1865-1880), Wiednia (1866-1888), w 1872 był w Konstantynopolu, a rok później w Pradze i Budapeszcie, odwiedzał również Włochy (1878-1879 i 1883). Był członkiem licznych akademii i towarzystw artystycznych m.in. Académie des Beaux-Arts (1873) i Instytutu Francuskiego (1874) w Paryżu, berlińskiej Akademii Sztuki (1874), Akademii Rafaelowskiej w Urbino (1878) i Künstlersgenossenschaft w Wiedniu (1888). W 1864 został członkiem Towarzystwa Naukowego w Krakowie, w 1887 otrzymał doktorat filozofii honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był twórcą wielkich i znanych płócien, m.in. Kazania Skargi, Rejtana, Unii Lubelskiej, Batorego pod Pskowem, Bitwy pod Grunwaldem, Hołdu Pruskiego czy Kościuszki pod Racławicami. Malował także portrety i - rzadziej - sceny religijne czy rodzajowe. Ważną rolę w jego twórczości odgrywał rysunek - artysta opracował, m.in. album Ubiory w Polsce od 1200 do 1795 oraz rysunkowy cykl Poczet królów i książąt polskich. W latach 1889-1891, wraz z zespołem uczniów, pracował nad polichromią kościoła Mariackiego w Krakowie. W rodzinnym domu malarza, przy ulicy Floriańskiej w Krakowie od 1898 mieści się poświęcone mu muzeum - Dom Matejki (Oddział MNK).
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2001-12-16 | 50 | 3 000 zł | 8 000 zł | N/A PLN USD |