Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
Portret pochodzący z kolekcji prof. Jana Leszczyńskiego, w latach 1963-1991 był zdepono-wany w Muzeum Narodowym w Krakowie pod numerem N.D. 5580.
Kolekcja portretów Witkacego zebrana przez profesora Jan Leszczyńskiego i jego żonę Janinę z Turowskich-Leszczyńską była jednym z najciekawszych zespołów prac artysty. Państwo Leszczyńscy należeli do grona bliskich znajomych Witkacego, który portretował ich oboje wielokrotnie. Pani Ja-nina była zresztą jedną z ulubionych modelek artysty, który po roku 1924 ograniczył swoją twórczość malarską do działalności Firmy Portretowej „S.I.Witkiewicz”. Malował odtąd pastelowe portrety według, ściśle określonych Regulaminem Firmy, pięciu podstawowych typów A, B, C, D, E oraz ich pochodnych. Na portretach obok sygnatury umieszczał często informacje o zażytych używkach i nar-kotykach, których działanie na sobie eksperymentował. Jak wynika z napisów przy sygnaturze, prezentowany portret należy do typu C, określanego w Regulaminie Firmy: „Charakteryzacja modela subiektywna – spotęgowanie karykaturalne, tak formalne, jak psychologiczne, nie wykluczone. W granicy kompozycja abstrakcyjna, czyli tzw. Czysta Forma”. Adnotacja Co świadczy ponadto, że portret malowany był pod wpływem kokainy; litery NP, że autor powstrzymywał się od palenia. Portrety typu C nie podlegały zamówieniom. Witkacy malował je głównie dla przyjaciół i nie pobierał za nie...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2001-12-16 | 62 | 24 000 zł | 25 000 zł | N/A PLN USD |
