Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
sygnowany p.d.: JFałat [inicjały wiązane]| NieświeżW latach 1886-1894 Fałat wielokrotnie uczestniczył w polowaniach organizowanych przez Radziwiłłów w Nieświeżu, uwieczniając ich przebieg w licznych akwarelach. Najbardziej charakterystyczne sceny powtarzał nawet po wielu latach, traktując je jako odrębne motywy malarskie, czego przykładem jest prezentowana tu kompozycja Po polowaniu. Ta na poły reporterska działalność przyczyniła się do ukształtowania jego indywidualnej koncepcji przedstawiania scen myśliwskich, wyróżniającej się na tle dzieł innych artystów. Jak się wydaje, Fałatowi była zupełnie obca, charakterystyczna dla Polaków, fascynacja urodą koni, nigdy nie kojarzył myślistwa z jeździectwem (w jego dorobku brak np. widoków polowania par force). Najchętniej przedstawiał sceny łowów na niedźwiedzia czy łosia, akcentując w nich element fizycznego wysiłku i niebezpieczeństwa. Akwarela Po polowaniu nawiązuje do jednego z najczęściej powtarzanych przez artystę schematów kompozycyjnych, w których oddalona od widza scena figuralna z niewielkimi postaciami myśliwych ukazana jest na tle kurtyny gęstego lasu zamykającej przestrzeń zimowego pejzażu (por. akwarele: z kolekcji Edwarda Raczyńskiego w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu, ze zbiorów Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie, a także reprodukcję w „Sztukach Pięknych”, 1925/26, s. 297).
Julian Fałat:
Julian Fałat (Tuligłowy [okręg lwowski] 1853 - Bystra k. Bielska 1929) - malarz i pedagog - jeden z najwybitniejszych artystów polskich okresu przełomu XIX i XX wieku, członek polskich i europejskich stowarzyszeń twórczych oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, wielokrotnie odznaczany medalami na wystawach międzynarodowych. Studiował malarstwo u Władysława Łuszczkiewicza i Leona Dembowskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1868-71 i 1881) i w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba (1877-80). Po studiach spędził kilka miesięcy w Rzymie, w 1884 był w Paryżu i w Hiszpanii, a w 1885 odbył podróż morską dookoła świata. W 1886 podczas polowania u ks. Radziwiłłów w Nieświeżu poznał późniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II - dla którego następnie w latach 1886-95 pracował w Berlinie jako malarz nadworny. W latach 1894-96 współpracował z Wojciechem Kossakiem przy panoramie Berezyna. W 1895 został powołany na stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, w której gruntownie zreformował system nauczania, przekształcając tę uczelnię w nowoczesną Akademię Sztuk Pięknych (r.1900). Do roku 1910 był rektorem Akademii; po przejściu na emeryturę osiadł w miejscowości Bystra k. Bielska. Znakomity akwarelista, malował także olejno. We wcześniejszym okresie tworzył w konwencji realistycznej, z czasem rozjaśnił i wzbogacił paletę, a w akwarelach wprowadzał rozlewną plamę barwną. Zasłynął jako malarz scen myśliwskich rozgrywających się najczęściej w zimowej scenerii; malował też pejzaże, wiejskie sceny rodzajowe, portrety, widoki miejskie.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2002-06-16 | 32 | 39 000 zł | - | N/A PLN USD |
