Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
Dawna własność S. Bromilskiego we Lwowie; następnie w zbiorach rodziny dr. K. Jakubowskiego.
Kąpiel w Prucie pochodzi z okresu pobytu artysty w Kołomyji i – choć nieukończony – jest jednym z najważniejszych dzieł w jego twórczości. Według Piotra Łukaszewicza, monografisty artysty „obraz ten wprowadza w twórczość Dębickiego nowe zagadnienie, problem światła w otwartym pejzażu i to światła w największym słonecznym nasileniu. Rozległa panorama brzegu rzeki, zamknięta na hory-zoncie rzędem zabudowań, świeci jasnymi plamami różu, czerwieni, błękitu i bieli, zaludniających ją postaci. Migawkowe ruchy, odblaski przejrzystej wody, świetliste karnacje ciał z niebieskimi i różo-wymi cieniami, siniejące w dali bielone ściany domostw, wszystko to stwarzać ma wrażenie na gorąco pochwyconego zjawiska, skąpanego w przesyconej słońcem atmosferze”. Dębicki namalował jeszcze jedną, odmiennie skomponowaną, mniejszą wersję tego tematu – Kąpiące się kobiety (olej, płótno, 21 x 31 cm; zbiory MN we Wrocławiu) – będącą najpewniej szkicem do prezentowanego płótna. Obraz opisany lub reprodukowany w: - T. Rybkowski, Śp. Stanisław Dębicki, „Słowo Polskie” 1924, nr 242; - M. Treter, Stanisław Dębicki (1866-1924), „Sztuki Piękne” R.I, 1924-1925, s. 23, il.; - F. Kopera, Dzieje malarstwa w Polsce, część III, Kraków 1929, s. 525, 527, il. 536; - T. Dobrowolski, Nowoczesne malarstwo...
Stanisław Dębicki:
Stanisław Dębicki (Lubaczów 1866 - Kraków 1924) - malarz, rysownik, ilustrator - studia malarskie rozpoczął u Ch. Griepenkerla w Akademii wiedeńskiej (1881-1884), następnie kształcił się pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, później ponownie w Wiedniu, a w 1884 u A. Wagnera w Akademii i prywatnie u P. Nauena w Monachium. Po powrocie do kraju przez kilka lat pracował jako nauczyciel w Szkole Przemysłu Ceramicznego w Kołomyji (1886-1890). W tym okresie często wyjeżdżał do pobliskich miasteczek i wsi huculskich – Delatyna, Mikuliczyna, Żabiego, Tyszkowców – gdzie wykonywał wiele szkiców i notatek rysunkowych. W latach 1890-1891 był w Paryżu i uczęszczał jeszcze do Académie Colarossi. Później zamieszkał na stałe we Lwowie, skąd w 1909 przeniósł się do Krakowa, by objąć katedrę malarstwa dekoracyjnego w Akademii Sztuk Pięknych. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, wiedeńskiej „Secesji”, Związku Polskich Artystów Plastyków i TPSP we Lwowie. Malował olejno, akwarelą i pastelem tworząc pejzaże i portrety (w tym wiele portretów dziecięcych) i przede wszystkim, sceny rodzajowe z życia Hucułów i galicyjskich Żydów. Zajmował się malarstwem dekoracyjnym, ilustratorstwem i różnymi dziedzinami sztuki użytkowej, sporadycznie także scenografią i rzeźbą.
Twórczość artysty przypomniała jedyna duża wystawa monograficzna urządzona w Muzeum Śląskim (obecnie Narodowym) we Wrocławiu w roku 1966.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2002-10-20 | 27 | 120 000 zł | - | N/A PLN USD |
