Adam Brincken studiował w latach 1970-1975 na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, dyplom uzyskał w pracowni Adama Marczyńskiego. Po studiach podjął pracę pedagogiczną w macierzystej uczelni. Prowadzi Pracownię Wiedzy o Działaniach i Strukturach Wizualnych, od 1992 jest profesorem. Debiutował w połowie lat 70. Znamienne dla jego malarstwa jest łączenie różnych materiałów i faktur malarskich, a także wychodzenie w przestrzeń. Artysta dokonuje tego dwojako: przez stosowanie niestandardowych kształtów prac i przez komponowanie environments bądź instalacji, złożonych z, jak sam je nazywa, „obiekto-obrazów“. Jego abstrakcyjne malarstwo, ujmowane w cykle (od lat 80. często z odniesieniem do kamienia w tytułach) charakteryzuje się zamaszystością i ekspresją gestu, mocną, nasyconą kolorystyką, zróżnicowaniem faktur. Niezależnie od fizycznych rozmiarów ma wyraz monumentalny. Poczynając od cyklu „Cmentarne“ (1980) w sztuce Brinckena zaznaczyły się również wątki sakralne.