Józef Szajna, w czasie okupacji związany z ruchem oporu, był więźniem obozów koncentracyjnych Auschwitz i Buchenwald. Przeżycia obozowe na zawsze naznaczyły jego sztukę. Studiował w krakowskiej ASP na Wydziale Grafiki (gdzie uzyskał dyplom w 1952) i na Wydziale Scenografii (dyplom 1953). W latach 1954-65 był pedagogiem w macierzystej uczelni. W 1972 został profesorem ASP w Warszawie, gdzie do 1980 prowadził Podyplomowe Studium Scenografii. Jednocześnie współ-pracował jako scenograf i reżyser z teatrami w całym kraju, m.in. z Teatrem Ludowym w Nowej Hucie (1955-66), Starym Teatrem w Krakowie (1966-71), Teatrem Śląskim w Katowicach (1966-71) oraz wieloma teatrami za granicą. Najbardziej znaczącą dla jego dorobku artystycznego współprace zainicjowało objęcie przezeń w 1971 dyrekcji Teatru Klasycznego w Warszawie, który przekształcił w Centrum Sztuki Studio Teatr Galerię i prowadził do 1982.